01 mei

Bloggen helpt bij herstel eetstoornis

Bloggen_2Bloggen over je eetstoornis? No way? Of juist DOEN? Ontdek hoe bloggen over je eetstoornis je kan helpen bij je herstel. Een blog over bloggen. Have fun.

Op dit moment zie ik steeds meer mensen die met hun eetstoornis ‘uit de kast komen’. Die Facebook pagina’s starten, meedoen met programma’s op televisie of die een eigen blog beginnen en daarin vertellen over hun leven en alles wat daarbij hoort. Inclusief hun eetstoornis. Waarom zou je je eetstoornis wereldkundig maken? Wat is het voordeel van bloggen, wat zijn goede voorbeelden van blogs en hoe denk jij hierover?

.

Bloggen over je eetstoornis. Waarom zou je het doen?

Een belangrijke vraag. Waarom zou je bloggen over je eetstoornis? Wat levert het je op? Het is immers ook super eng om de wereld te vertellen dat je een eetstoornis hebt. Mensen zouden je namelijk zomaar af kunnen wijzen, er wat van vinden of zich met je gaan bemoeien. Toch denk ik dat bloggen over je leven met een eetstoornis je heel veel op kan leveren:

  • Het geeft lucht. Leven met een geheim is zwaar. Op het moment dat je je geheim deelt, valt er vaak een last van je af.
  • Het geeft helderheid. Bloggen over je eetstoornis helpt je beter te verwoorden wat je nu precies zo lastig vindt en wat het je doet. Dat levert vaak nieuwe inzichten op. Lekker therapeutisch dus.
  • Waardering: dat jij naar buiten komt met jouw verhaal, vinden mensen super stoer en dapper en dat laten ze je weten. Geheid.
  • Bloggen is verrijkend. Zowel voor jou als voor de lezers van je blog. En mensen reageren op jouw blogs waardoor je zomaar opeens ook andere invalshoeken en inzichten aangereikt krijgt waar je misschien nooit aan had gedacht.
  • Je krijgt hulp. Doordat jij uitspreekt waar jouw worstelingen zitten en wat jij lastig vindt, snap ik beter hoe het met je is. Door het open te gooien, kunnen mensen in je omgeving maar ook de lezers van je blog, je dus veel beter helpen. Iets wat niet was gelukt als je het geheim had gehouden.
  • Je helpt anderen. Door het taboe te doorbreken help jij ook anderen om een stap te zetten richting herstel.
  • Bloggen is leuk. In ieder geval als je van schrijven houdt, net als ik.

Of ik het zelf gedurfd had destijds toen ik boulimia had? Ik denk het eerlijk gezegd niet en bovendien waren toen ook niet echt middelen voorhanden (behalve tijdschriften en kranten). Zou ik het nu durven in deze tijd als ik boulimia zou hebben of een ander probleem? Ik denk dat ik dat op dit moment wel aan zou durven. En jij? Hoe denk jij hierover?

.

Waar vind je blogs over eetstoornissen?

Er zijn een aantal goede sites met een rijke verzameling van blogs over eetstoornissen en het herstel hiervan. Daarnaast zijn er ook wat forums en Facebookgroepen waar je je ervaring kunt delen met lotgenoten.

Maar er is meer. Hieronder een aantal mooie voorbeelden van blogs.

.

Blog Happy Mood Happy Food van Annemarie

Mooi blog over Annemarie die op een gegeven moment de knop om gooide toen ze besefte dat zo blijven eten en leven niet de oplossing was en nu blogt over je goed voelen in je lijf, voeding, gezond leven en hoe je het beste uit jezelf haalt.

..

Blog “Ik eet dus ik blog”

Ik eet dus ik blog

Mieke is inmiddels wel klaar met haar eetbuistoornis en het bloggen hierover. Op 18 april 2013 plaatste ze haar eerste blog met als doel om haar dagelijkse 19.00 uur eetbui te vervangen door “bloggen”. In haar blogs lees je haar dagelijkse worsteling met “to eetbui” – or “not to eetbui” en hoe bloggen en de reacties daarop haar helpen door te gaan met haar proces. Op 9 juni 2014 schreef ze haar laatste blog.

..

Gedichten en blogs van Irene Blaauw

Gedicht Irene Blaauw

Irene Blaauw. Hardloopster, mountainbiker, dichter, schrijfster en herstellend van boulimia. Schreef eerder blogs voor Weet. En pakkende prachtige gedichten. Ze heeft zelfs haar eigen dichtbundel uitgegeven.

 

..

Deel jouw blog

Schrijf jij ook een blog over jouw leven met een eetstoornis of heb je nog een goede tip voor een blog? Deel dan hier het blog en waarom je dit leest of schrijft. Of deel wat jij vindt van dit onderwerp. Zou jij durven bloggen over je eetstoornis?

 

10 thoughts on “Bloggen helpt bij herstel eetstoornis

  1. Bloggen over dit onderwerp kan en wil ik niet. Waarom? Omdat het me confronteert met wat ik doe, deed, verzwijg of ontken? Ik weet het niet. Voor mezelf komt het steeds meer op een rijtje maar het opschrijven en naar de buitenwereld openbaar maken nee dat kan ik niet. Ik heb ook nooit blogs gelezen of de behoefte gehad om te lezen in de periode dat het echt slecht met me ging. Ik was bang dat dat het alleen maar erger zou maken of misschien wel omdat ik dacht dat het bij mij zo erg niet was. Ik heb wel veel opgezocht en gelezen op proud2Bme maar vond/vind het erg gericht op jongeren meisjes en ik was al 31 toen ik voor mezelf erkende dat ik een eetstoornis had. Charlie jouw blogs hebben mij echt laten inzien hoe het zit en zat en voel zoveel herkenning als ik het lees ook omdat het vaak over andere dingen gaat dan de eetstoornis zelf en dat je er echt vanaf kan komen dat heb jij bewezen en mij ook echt laten inzien en daar ben ik blij mee. Ook nu ik de linkjes bekijk en lees heb ik respect voor wat jullie doen en vind ik het heel bijzonder om te lezen en ik weet zeker dat er meiden (en jongens) mee geholpen worden maar ik heb niet de behoefde om dit ook te gaan doen of te volgen. Ik heb wel een blog gehad die ik 2 jaar heb bijgehouden en regelmatig schreef maar dat was een totaal ander onderwerp en die heb ik uiteindelijk 3 maanden na mijn laatste bericht verwijderd. Het was erg leuk om te doen en ik weet dus wel welk gevoel het je kan geven en hoe het is om ook anderen op deze manier (op afstand) te helpen.
    • Super om je eigen afwegingen en keuzes daarin te maken. Ook herkenbaar om niet te willen lezen uit angst om het erger te maken. Zelfs ik had dat nog toen ik zo'n 6 jaar geleden me weer helemaal ging verdiepen in eetstoornissen en stapels ervaringsverhalen ging lezen. Angst om er weer in terug te zakken. En dat terwijl ik toen al 16 jaar van mijn boulimia af was. En natuurlijk super fijn dat m'n blogs zowel herkenning als inzicht geven waar je wat mee kan.
  2. Al lezende en mijmerend over m'n eigen verhaal merk ik dat het tóch dubbele gevoelens bij me oproept, al dat bloggen en publiceren. Ik heb al 35 jr een eetstoornis. Midden jaren 80, toen ik hier de eerste keer voor opgenomen was had ik een moord gedaan als ik m'n verhaal vaker / meer had kunnen delen met anderen. Nû merk ik dat al die verhalen van anderen er voor zorgen dat ik 'blijf hangen' in erkenning, erover blijf lezen en niet toekom aan 'het echte leven'. Er is véél over te lezen. Je kunt er je dag aardig mee vullen en er behoorlijk 'verslaafd' aan raken. Dus ja ....... Wat is nu het beste? En ......... 'Wat is het beste voor mij'? Het is zó persoonlijk! Ik ben er nog niet 'uit'! ........... ! Degene die dit leest wens ik alle goeds toe. Laat je niet beïnvloeden door een mening / gedachte van zómaar een lezer! Wat voor de ene goed is helpt voor de ander juist weer niet. Kies je eigen pad, dat is vaak het beste. En als je er, net als ik, 'verslaafd aan raakt' om blogs te lezen, zoek dan ondersteuning (net als ik) zodat jouw pad weer helpend is. Want, ik ben het er mee eens dat het voor velen zeer helpend is om te delen. Groet van een 'eetstoornis veteraan'!
    • Hi C, fijn je tegengeluid. Dat is inderdaad een gevaar, zeker als je al verslavingsgevoelig bent. Ik denk aan eindeloze stapels boeken of avonden op internet doorbrengen, docu's of real live soaps kijken. En intussen door blijven gaan met waar je mee bezig was en bent. En dan blijft natuurlijk alles zoals het was. Echte verandering bereik je alleen door DOEN en ERVAREN. De informatie die je tot je neemt kan je hierbij uitsluitend inspireren en steunen. Ik vind dat zelf ook de fijnste blogs en fora om te lezen. De voorbeelden waarin ik ook lees dat mensen ook daadwerkelijk iets doen en uitproberen en dat het effect heeft.
  3. Wat fijn dat je hier een heel artikel aan wijdt. Ik geloof wel dat ik zonder bloggen ook hersteld was, maar het bloggen heeft het wel in een stroomversnelling gebracht. Op het moment dat ik het schreef werd het waarheid. Zolang het nog in mijn hoofd zat kon ik het heel eenvoudig voor mezelf ontkennen. Het schrijven hielp mij om de vreselijke waarheid onder ogen te zien: ik was mijn leven aan vergooien. Daarnaast zijn alle punten die jij zegt ook zo waar. De opluchting, de steun en ook vooral de herkenning. Dank je wel voor de vermelding van mijn blog. Dat doet me heel erg goed en voor het eerst durf ik ook wel hardop uit te spreken dat ik trots ben op zo een vermelding. Dank je wel. X
  4. hoi Charlie, Weer een interessante blog! Toevallig heb ik deze week er veel over nagedacht om meer bekendheid te geven aan mijn eetstoornis. Ik zag een mooie quote op een foto en had hem bijna op instagram geposted. Maar iets hield me tegen...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *