Slechts één stukje chocola nemen? Forget it!
“Wat ik wil, is dat ik gewoon één stukje chocola kan nemen of één koekje en dat het niet gelijk uitloopt op een eetbui. Maar het lukt me niet.” Ik hoor het dagelijks. Van vrienden, van collega’s en van de mensen met eetbuien, boulimia en eetbuistoornis die ik coach. De ultieme wens is te kunnen stoppen na dat ene stukje chocola. En de grootste frustratie is dat het niet lukt. Wat doe je eraan?
“Eet me”
Heel herkenbaar deze frustratie want ik had jarenlang hetzelfde. In mijn geval ging het niet om chocola, maar om drop. Engelse drop en van die zachte harlekijntjes in van die ponds-zakken. Eén dropje maar! Maar nadat de smaak was weggeëbd, voelde ik die dropjes in de pot naar me lonken. Alsof ze tegen me zeiden “eet me”, “hier ben ik” of “toe maar, neem er nog maar eentje”. Een aanbod dat ik uiteraard niet kon weigeren. En als eenmaal het hek van de dam was (en het voor mijn gevoel toch al een verloren zaak was voor die dag), volgde het ene dropje na het andere. Voordat ik het wist was alles op. Als in een roes. Weer niet gelukt dat ene dropje. Teleurstelling, frustratie en schaamte dat ik me weer eens zo had laten gaan.
Keer op keer volgt dus na dat ene dropje, dat ene stukje chocola, toastje, cracker, koekje, M&M, een volgende. En een volgende. En nog een handje. Je zou toch zeggen dat we daar iets van leren. Maar dat doen we niet. Met ons hoofd houden we ons voor dat “één stukje chocola” kunnen nemen het ultieme bewijs is van dat we normaal met eten kunnen omgaan en controle hebben. Maar vervolgens geeft je lijf dringende signalen dat er nog best ruimte is voor meer, zie je in gedachten de chocola en koek zelfs liggen en buitelen de gedachten door je hoofd dat het helemaal oké en zelfs nodig is om nog iets te nemen.
Kortom. We leren dus niets van onze ervaringen op dit gebied. Hoe zat het ook al weer? “Een ezel………?”
Hoe komt het dat je het niet bij één stukje chocola kunt houden?
- Zoet, vet en chocola hebben effect op het ‘feel good’ systeem van je lichaam en geven instant bevrediging. En daarvan wil je natuurlijk meer, zeker als je je al niet zo lekker voelt.
- Als je lichaam eenmaal gewend is dat er na dat ene dropje meer komt, maakt het al extra insuline aan om de verwachte suiker-boost aan te kunnen. Na dat ene dropje moet dan ook de rest wel komen anders daalt het suikergehalte in je bloed te snel. Vervolgens krijg je een sugar dip en volgt een niet te stoppen drang tot snoepen. Lees meer.
- Eenmaal ingesleten gewoontes zijn lastig om te veranderen. Onderzoeken wijzen uit dat je gemiddeld 21x iets gedaan moet hebben voordat een nieuwe gewoonte ingesleten is. Dat betekent dat je dus al 21x na dat eerste stukje chocolade gestopt moet zijn voordat je het beheerst en zover komen we meestal niet.
- Als je moe, overprikkeld en onrustig bent, is het moeilijker om niet toe te geven aan de ‘impuls’ om te snaaien. Zeker in deze tijd van altijd bereikbaar zijn, facebook, instagram, werk, studie en sociale mogelijkheden is het lastig om niet moe, overprikkeld en onrustig te zijn.
- Eten om niet te hoeven voelen of om rust te krijgen, is slechts symptoombestrijding. Je bevredigt eigenlijk de verkeerde behoefte en blijft daardoor onverzadigbaar. Hierdoor blijf je dooreten.
- Het kan ook zijn dat je juist door blijft eten omdat je eigenlijk vind dat je niets lekkers mag. Alles wat je niet mag, dat trekt enorm aan. Jezelf iets verbieden of denken in goed of fout heeft dus een averechts effect.
10 Tips om doorslaan te voorkomen
Natuurlijk wil je op een gegeven moment op een ontspannen manier kunnen omgaan met lekkers, maar dat gaat stap voor stap. Hieronder wat tips om het in deze leerfase behapbaar te maken.
- Leer van je ervaring en accepteer dat jij op dit moment niet één stukje chocola, dropje, koekje kunt nemen. Balen, maar het is zo. Je weet dat na dat ene stukje, ook de volgende stukjes komen en dat het je daarna enorm frustreert.
- Realiseer je dat je in goed gezelschap bent (vraag maar eens om je heen). Het overgrote deel van de Nederlanders heeft moeite met maat houden.
- De Gouden Tip “Maak het jezelf gemakkelijk: begin er gewoon niet aan”. Deze tip vind ik zelf de meest handige en in de praktijk werkzame. Je hoeft niet te bewijzen dat je sterk bent, controle hebt en ‘normaal’ met eten om kunt gaan. Neem gewoon niets als je het op dit moment niet bij één stukje chocola, dropje of koekje kunt houden. Dan hoef je ook niet de volgende te pakken.
- Is het rust of verdoving waar je naar verlangt? Kies dan nooit voor eten, maar onderzoek wat je werkelijk nodig hebt en organiseer dat voor jezelf.
- Haal geen chocolade, koek, snoep, chips in huis en laat huisgenoten voor hun eigen snacks zorgen. Hiermee verhoog je in ieder geval de drempel om eraan te beginnen.
- Iets lekkers op z’n tijd hoort gewoon bij een normaal eetpatroon en het is ook goed om te beseffen dat dat gewoon mag. Dat er geen verbodens zijn. Pas als je alles mag kun je immers echt kiezen voor wat je wilt. Je kunt het veilig houden voor jezelf in deze eerste fase door kleine hoeveelheden te kopen. Toen ik in herstel was wilde ik af en toe wel snoepen, maar dan kocht ik uit zelfbescherming maar 20-30 gram zelfschepdrop tegelijk. Ik genoot er dan intens van om die één voor één op te eten. Vaak hield ik dan zelfs nog over.
- Zorg voor voldoende rust voor jezelf. Een minipauze tussen je werk door, een wandelingetje, een kletsje bij de koffieautomaat. Slaap voldoende, check minder je mail, Facebook, twitter of instagram en leg mobiel, tablet of tv vaker weg. Hiermee krijg je meer rust in je hoofd en in je lijf en zul je sowieso minder behoefte hebben aan snacks.
- Zorg voor drie gezonde, volwaardige maaltijden per dag of 5-6 kleinere maaltijden of tussendoortjes. Dit geeft je lichaam ook rust.
- Ging het toch een keertje mis en sla je door? Zie dit dan niet als mislukking maar als het bewijs dat het inderdaad lastig is om het bij dat ene stukje te laten. Volg vervolgens gewoon de andere tips die hierboven staan.
- Gebruik de tijd die je over hebt (door niet steeds heen en weer naar de snoeppot te hoeven lopen), voor iets waar je energie van krijgt.
Kun je dan nooit meer een snoepje, stukje chocola of snack nemen?
Er zijn weinig mensen waar dit inderdaad voor geldt. Die blijven hier last van hebben helaas. Maar voor veel anderen is het wel mogelijk om op een gegeven moment gewoon te snoepen zonder door te slaan. Op een gegeven moment verdwijnt de gewoonte om meer te pakken dan je eigenlijk wilt uit je systeem. Voor de één duurt dat een jaar, voor de ander een half jaar. Dat kan voor iedereen verschillend zijn.
Mij is het ook gelukt. Een jaar nadat ik van mijn boulimia af was, realiseerde ik me dat ik het kon. Sinds die tijd kan ik rustig één koekje, snoepje of stukje chocola nemen. Behalve als ik erg moe, druk of gestrest ben of ongesteld moet worden. Dat zijn momenten dat ik op moet passen. Ook ik begin dan niet meer aan dat ene dropje. Ik heb dan weliswaar geen eetbuien meer, maar weet wel dat ik op die momenten meer ga eten dan ik eigenlijk wil. En daar heb ik geen zin meer in.
Hoe is het met jouw snoep-struggle?
Kun jij maat houden als het gaat om chocola, koek of snacks? Of herken jij deze struggle? Deel je ervaring in het reactieveld hieronder.
.
37 thoughts on “Slechts één stukje chocola nemen? Forget it!”