World Eating Disorders Action Day 2021 – Kom uit de kast met je eetbuien
Zeven jaar van mijn leven had ik last van eetbuien. Ik haatte ze, maar kon ook niet zonder. Tijdens World Eating Disorder Action Day 2017 deelde ik hoe die eetbuien mijn dagen ooit beïnvloedden. Vele openhartige verhalen van anderen volgden. Samen doorbreken we hiermee het stigma en taboe op eetbuien en eetstoornissen. Dit jaar, 2021, staat World Eating Disorder Action Day in het teken van #sameningesprek. Lees meer over deze bijzondere dag en help ook mee om eetbuien bespreekbaar te maken. Kom uit de kast met jouw verhaal.
.
.
World Eating Disorders Action Day 2021
2 juni 2021 is het World Eating Disorders Action Day. Deze dag is in het leven geroepen om wereldwijd samen met meer dan 3.000 organisaties, professionals, ervaringsdeskundigen en betrokkenen aandacht te vragen voor eetstoornissen in welke vorm dan ook. Eetstoornissen kunnen iedereen raken, ongeacht je leeftijd, maat, gewicht, vermogen, ras, nationaliteit, seksuele geaardheid, geslacht of status.
Ook vanuit Vrij van Eetstoornis ondersteun ik deze dag van harte door te delen, bij te dragen en te helpen het stigma te verminderen.
#Sameningesprek
Dit jaar staat World Eating Disorders Action Day Nederland in het teken van de drempel verlagen om met elkaar in gesprek te gaan. Naast een lifestream op Instagram waar je ook allerlei activiteiten vindt, zijn er zijn vier kaarten ontworpen met teksten als:
“Ik wil dat je weet dat…”
“Ik wil dat je weet dat ik me altijd slecht voel over mijn gewicht”
“Ik wil dat je weet dat ik vaak niet kan stoppen met eten”
“Ik wil dat je weet dat niet geniet van sporten maar niet kan stoppen”
Een kaartje kan zo de aanleiding zijn om met elkaar in gesprek te gaan. De kaarten zijn te bestellen als set voor €4,95 inclusief 4 paarse enveloppen via Proud2Bme.
Dit jaar zijn er vanwege Corona tijdens World Eating Disorder Action Day geen live events, maar is er online veel te volgen via de WEDAD Nederland pagina’s op Instagram en Facebook.
En ook via deze pagina is het thema #sameningesprek dus voel je vrij te delen wat je bezig houdt. Je bent in goed gezelschap.
.
Kom uit de kast met je eetbuien
Als je last hebt van eetbuien, weet dan dat je niet de enige bent. Honderdduizenden Nederlanders hebben namelijk last van eetbuien, vaak zonder dat iemand dat weet of vermoedt. Variërend van meer snoepen of snacken dan ze willen tot dagelijkse, urenlang aanhoudende eetbuien.
Maar liefst 180.000 Nederlanders hebben in zo’n ernstige mate eetbuien dat er sprake is van een eetstoornis: 160.000 kampen met een eetbuistoornis (binge eating) en 22.000 met boulimia. Eetbuien en bijbehorende schuldgevoelens beïnvloeden het sociale en dagelijks leven enorm. Toch weten mensen met eetbuien dit jarenlang (gemiddeld 7 jaar) geheim te houden en zoekt vanuit schaamte slechts 6% van de mensen met eetbuien hulp.
Zoals je misschien weet, worstelde ik zelf ook zeven jaar lang in het geheim met eetbuien. Met mijn blogs en deze World Eating Disorder Action Day pagina wil ik mensen met eetbuien een hart onder de riem te steken. En hiermee het stigma op eetstoornissen en eetbuien doorbreken. Als je last hebt van eetbuien, ben je namelijk niet gek. Je hebt alleen de onhandige gewoonte ontwikkeld om stress, onzekerheid, emoties of gevoelens te verdoven of ontladen met eetbuien. Niet handig, maar wel begrijpelijk. Schaamte hierover is niet nodig.
Ik roep iedereen op, bekend en onbekend, jong of oud, rijk of arm, groot of klein, etc. zijn of haar ervaring met eetbuien te delen. Het delen van ervaringen vermindert namelijk de schaamte en het taboe rondom eetbuien. En dat is nodig om ook de noodzakelijke stap naar hulp te kunnen zetten. Alleen van je eetbuien afkomen is namelijk bijna niet te doen terwijl het met hulp van je omgeving en deskundige hulp wel haalbaar wordt om te herstellen.
Eerder deelde ik al mijn allergrootste schaammoment “Een emmer kots in de kast“. Maar ook nu deel ik graag een eigen ‘Kom uit de kast met je eetbuien’ verhaal.
Een dag uit het leven van….
Elke week, soms zelfs elke dag, begin ik met goede voornemens. Morgen is alles anders, neem ik me voor. Morgen neem ik een gezond ontbijt, een minimale lunch en eet ’s avonds niet te veel. Geen tussendoortjes. Zelfdiscipline. Morgen stop ik eindelijk met die vreetbuien. Het liefst wil ik afvallen, maar op z’n minst wil ik niet aankomen. Geen gram. Dik zijn is mijn ‘worst nightmare’. Helaas loopt het iedere dag weer anders. Het ontbijt gaat goed. Ik neem een flinke bak magere yoghurt met wat muesli en fruit. Tussen de middag neem ik alleen een appel en een paprika. Dat moet maar weer genoeg zijn. De hele middag voel ik een beetje hongergevoel in mijn buik. Lekker, dat betekent dat ik goed aan het afvallen ben.
Halverwege de middag voel ik me steeds slapper worden, maar ik houd vol. Streng zijn. Vandaag houd ik me echt aan mijn doel. En dan op weg naar huis, voordat ik het zelf goed besef, zwicht ik toch. Ik parkeer mijn fiets bij de drogist en koop een grote zak zachte zoete drop en chocola. Semi-gezellig met een grote pot thee en een tijdschrift erbij, begin ik met vijf dropjes en dan nog weer vijf. Dan nog meer. En nog meer. Voordat ik het weet is die hele grote zak leeg en ook de chocola is verdwenen. Totaal de controle kwijt. Allemaal naar binnen gepropt. Shit! ……..
Ondanks m’n goede voornemens dus weer niet gelukt. Weer gefaald. Voor de zoveelste keer. Ik voel me ellendig, volgevreten, een mislukkeling. Ik kan wel janken, maar doe het niet want er moet eerst nog wat anders gebeuren. De paniek om dik te worden door deze eetbui slaat toe. Ik gooi nog wat thee en water naar binnen, ga zo snel mogelijk naar het toilet en spuug dan alles uit. Keer op keer. Totdat er niets meer in m’n maag zit. De tranen biggelen over m’n wangen terwijl ik dit doe. Van stress, van walging, van inspanning. Ik kijk naar mijn uitgelopen mascara, opgezwollen ogen en gooi gauw een plens water over m’n gezicht om ervoor te zorgen dat ik er weer toonbaar uitzie. Ik spoel mijn mond met water en borstel minutieus ook het toilet schoon. Zodat niemand wat merkt. Weer niet gelukt. Maar morgen ga ik weer opnieuw beginnen. Met gezond eten. Nooit meer braken. Nooit meer eetbuien. Vanaf morgen”
Charlie Paludanus – 1988
Dit was slechts één dag uit mijn eetstoornis leven. Ik heb inmiddels vele verhalen erover geschreven in mijn boek en in mijn blogs (zie ook ‘Een emmer kots in de kast‘). Sommige verhalen luchtig of aandoenlijk, sommige eenzaam of ongemakkelijk . Inmiddels kan ik er met een glimlach naar kijken. Met compassie en begrip voor de persoon die ik toen was en wetend dat 100% herstel mogelijk is. Het opschrijven van verhalen helpt om ze een plek te geven, afstand te nemen en daardoor ook wat te kunnen ontspannen en ontladen. Ik hoop dat het delen van mijn verhalen ook jou helpt om jouw verhaal te durven delen.
En wil je liever ook lezen hoe ik afscheid heb genomen van mijn eetstoornis en wat die omslag naar Vrij leven en eten me bracht, lees dan mijn blog Afscheid van mijn eetstoornis.
Wil je eigenlijk het liefst van alles toch delen met je omgeving wat je bezig houdt, dan zijn deze twee blogs misschien fijn om te lezen:
- Hoe vertel je je omgeving over je probleem?
- Praten over eetbuien, eetstoornissen of eetproblemen. De belangrijkste do’s en dont’s voor je omgeving.
Lieve groet,
.
Help mee door te delen
Dit geactualiseerde blog uit 2017 gaat nu, in 2021, verder. Laten we #sameningesprek gaan.
Heel weinig mensen zijn zich bewust van de enorme impact van eetbuien en eetstoornissen op je leven. Help daarom op deze World Eating Disorders Action Day mee door:
- Jouw ervaring rondom eetbuien te delen. Als eetbui-hebbende, patiënt, professional, cliënt, diëtist, moeder, vader, broer, zus, vriend(in) of betrokkene. In welke vorm je ook te maken hebt (gehad) met eetbuien of een eetstoornis, deel je ervaring (mag uiteraard ook onder pseudoniem).
- Dit bericht te delen op Facebook, Twitter, Instagram, LinkedIn of hoe dan ook.
Alleen mijn partner wist destijds van mijn eetbuien, maar daarover spraken we zelden. Pas nadat het me gelukt was mijn boulimia achter me te laten, durfde ik een paar mensen over mijn jarenlange worsteling te vertellen. Twee vriendinnen, mijn zus en mijn moeder. Om het er vervolgens nooit meer over te hebben. Ik wilde me richten op het leven en het overleven achter me laten. Ik genoot met volle teugen. Tientallen jaren bleef mijn eetstoorniservaring zo op de achtergrond, tot het moment dat het tijd was om er wat mee te doen en mensen te gaan helpen. Zo ontstond mijn praktijk Vrij van Eetstoornis.
Inmiddels help ik al vele jaren als therapeut mensen zichzelf te bevrijden van eetbuien en eetstoornissen. Ik geloof in de kracht en de uniekheid van ieder mens. Als je een eetstoornis hebt, lukt het je alleen niet om deze kracht voluit te benutten. Mijn droom is dat iedereen met eetbuien of een eetstoornis zich hiervan weet te bevrijden. Ik weet dat het kan en gun het iedereen de vrijheid te gaan ervaren die herstellen van een eetstoornis met zich meebrengt.
Voor jezelf uit durven spreken hoe je eetprobleem je leven beheerst én dit delen met anderen is het begin. Samen in gesprek. Met jezelf, een dierbare vriend(in), familie, een ervaringsdeskundige, coach, therapeut of misschien wel aan iemand die je toevallig ontmoet ergens. Delen is het begin van herstel.
Vandaag, 2 juni 2021 is het World Eating Disorder Action Day. Ik spring deze dag op de bres voor het onzichtbare leed van iedereen met die nu nog kampt met eetbuien en boulimia. Door zelf openheid van zaken te geven, verhalen over eetbuien te delen en iedereen op te roepen om openlijk uit te komen voor hoe eetbuien je leven beïnvloeden.