“Hé, je borst zit scheef” en andere opmerkingen op je lijf waar je niet op zit te wachten

“Zeg weet je wel dat jouw ene borst meer naar binnen staat dan de andere?” Verward kijk ik haar aan. Ik ben bij een rebalancer en sta in mijn onderbroekje voor haar voordat ik op de behandeltafel mag. “Wat moet ik hier nu mee?” Wat moet je sowieso met opmerkingen op je lijf waar je niet op zit te wachten? Of met eigen lichaamsobservaties waar je minder blij mee bent.

Nee, tot mijn therapeut het zei, had ik geen idee dat mijn ene borst meer naar het midden stond dan de andere. Dat er bij iedere vrouw tussen de ene en andere borst een beetje verschil in grootte zit dat wist ik wel. Maar dit niet.

Daar sta ik dan. Bloter dan bloot. Ik weet niet direct te reageren. Gelukkig mag ik op de behandeltafel. Daar zet ik het onderwerp borst maar even van me af en geef me over aan de ontspannende rebalancing behandeling. Want dat is waar ik voor kwam.

De volgende ochtend onder de douche, kijk ik in de spiegel en zie dat ze gelijk heeft. Ik kan het niet laten mijn fotoarchief in te duiken op zoek naar foto’s uit de tijd dat topless zonnen nog in was. En ja hoor, altijd al zo geweest. Mijn ene borst staat iets meer naar buiten, de ander wat meer naar binnen. Nog nooit bewust van geweest, nog nooit iets over gehoord. Tot nu.

Tja, wat moet ik hier nu mee?

Na wat navoelen en nadenken, krijg ik door dat ik twee dingen wil. Eén voor mezelf en éen naar de rebalancing therapeut.

Besluit 1: mijn lijf is prima

Mijn belangrijkste besluit is mijn tevredenheid over mijn lichaam niet te laten bepalen door de opmerking over mijn borsten. Mijn lijf is prima.

Natuurlijk zitten er her en der verschillen tussen links en rechts. We zijn immers niet symmetrisch. Ook vind ik sommige delen van mijn lichaam mooier dan andere en ontstaan er, zeker met ouder worden, onvolkomenheden. Het zij zo.

Lang geleden heb ik al besloten me vooral te richten op de positieve kanten van mijn lichaam. Ik ben er blij mee en waardeer elke dag mijn lichaam om wat het voor me doet. Hoe het onvoorwaardelijk voor me aan de slag is. Van denkkracht tot spierkracht en van ademhaling tot spijsvertering. Ik bewonder hoe alles werkt én dat het werkt.

En mocht ik toch een keer balen van een bad hair day, een pukkel, haartjes waar ik ze niet wil, pijn, huidklachten of iets wat ik niet heb en een ander wel, dan roep ik mezelf tot de orde. Want mezelf focussen op onvolkomenheden helpt niet. Wat wel helpt is glimlachen om mijn perfect imperfections en het loslaten van destructieve gedachtes hierover.

Besluit 2: Ik maak van mijn hart geen moordkuil

Mijn tweede besluit is om te delen wat de opmerking van mijn rebalancing therapeute me had gedaan. Door haar opmerking was ik immers opeens even onzeker geworden over mijn borsten.

Natuurlijk realiseerde ik me ook dat haar intentie positief was. Haar vak is immers om met aandacht te kijken naar waar spanning, verkrampingen en verdraaiingen in lichamen zitten zodat ze haar behandeling hierop kan afstemmen. Logisch dus dat zij alle asymmetrie waarneemt.

Maar alles wat je signaleert ook zeggen tegen je cliënten, dat is wat anders. En dat geldt natuurlijk voor ons allemaal. Ook wij hoeven niet altijd eerlijk te zijn en ongevraagd feedback geven over wat ons opvalt bij anderen. Tegen iemand die net bij de kapper is geweest zeggen dat je het vorige kapsel toch leuker vond, is meestal niet zo’n beste binnenkomer. Net als opmerkingen over gewicht of postuur.

Behandel een ander met dezelfde compassie als waar je zelf mee benaderd zou willen worden met de nadruk op positieve eigenschappen. Zo maken we de wereld allemaal een klein beetje mooier en prettiger.

En mocht je last hebben van wat een ander over je zegt, koppel dan gerust terug hoe dat bij je overkomt. Direct of op een later moment. Ook ik maak weleens een opmerking die niet zo handig is. Geef het aan me terug en ik leer ervan.

Mijn therapeute reageerde trouwens zeer begripvol. Zij had na de sessie zelf al bedacht dat haar opmerking niet zo handig was geweest en ook niet nodig. Na dit opluchtende gesprek, kon ik me dan ook weer helemaal overgeven aan de heerlijkheid van de rebalancing behandeling.

Hoe reageer jij op opmerkingen en onvolkomenheden van je lichaam?

Mocht je kritisch zijn op je eigen lichaam, jezelf vergelijken met anderen of last hebben van opmerkingen van anderen hierover, kijk dan eens hoe mijn tips ook jou hierbij zouden kunnen helpen. Of deel hoe jij met dit soort situaties omgaat. Ik ben benieuwd.