15 dingen die rust geven als ik het even niet meer weet. Ook wat voor jou?

Tja, wat doe je op momenten dat je het even niet meer weet? Vroeger had ik dan eetbuien, maar daar ben ik lang geleden mee gestopt. Inmiddels heb ik een heel arsenaal geruststellende dingen die ik kan doen op moeilijke momenten. Ik deel ze graag. Misschien ook wat voor jou?

1. Een simpel doe klusje

Niets zo fijn als een simpel doe klusje. Een wasje vouwen, een schoon bed maken, m’n bureau opruimen, het balkon schoonmaken of het aanrecht weer aan kant maken. Kleine klusjes die niet langer duren dan een kwartier of half uurtje. Maar die zo’n goed gevoel geven. Een doe klusje waar je fysiek mee bezig bent, sluit aan bij de onrust in je hoofd of lijf. Je hoeft niet stil te zitten mediteren op een matje. En hoe vervelend ik me voor het klusje ook voelde, daarna voel ik me altijd beter.

2. Een goed gesprek 

Dit is eigenlijk mijn meest voorkomende gewoonte als ik het even niet meer weet. Tijdens een koffiepauze tegen m’n lief aan praten. Die dan eigenlijk alleen maar luistert, meer niet. Of zegt ‘Ach meisje, heb je het zwaar?’. Tja, dan gaan de tranen vanzelf stromen. Zo opluchtend om dat wat van binnen wroet, uit te spreken en dat dat er helemaal mag zijn. Say no more.

3. Een potje Yahtzee

Ach, hoeveel spelletjes Yahtzee heb ik wel niet gespeeld? Eindeloos wachtend met dochters op de verlossende telefoontjes met examenuitslagen. Als ik even nergens zin in heb. Als m’n hoofd te veel overuren maakt. Yahtzee is overzichtelijk. Je kunt je ergens op focussen en dat brengt m’n hoofd tot rust. De dobbelstenen rollen geruststellend over de tafel. Het rijke gevoel als je vele zessen gooit. Gewoon één voor één de opdrachten voltooien. En helemaal fijn: het is heerlijk kort en je kunt steeds opnieuw beginnen.

4. Vroeg m’n bed in

Deze pas ik toe als ik overprikkeld ben en het allemaal even te veel is. Maar ook als ik chagrijnig ben en niet weet wat er is. Dan maak ik een schoon bed met frisgewassen beddengoed, steek een kaarsje aan en neem een pot thee mee. En dan nestel ik me met m’n boek heerlijk onder m’n frisse dekbed. Even niets en niemand. Alsof ik in een wolkje lig.

5. Maak een NS-wandeling

Niets zo geruststellend als de natuur in gaan en een wandelpad volgen. Met een routebeschrijving of gewoon paaltjes die je kunt volgen. Stap-voor-stap. Zonder zelf te hoeven bedenken hoe de weg loopt. Luisteren naar de vogels, met je kont op een bankje of de grond een boterham eten, de wind door je haren voelen, de beweging in je lijf. Een NS-wandeling is helemaal top. De trein brengt je naar het beginpunt en aan het eind stap je dan gewoon moe maar voldaan weer op de trein naar huis.

Een paar van mijn favoriete wandelingen? De Lange Duinen (deel van Amersfoort naar Soest-Zuid, door de prachtige Soesterduinen), De Blauwe Kamer Rhenen, Utrechtse Heuvelrug.

6. Mijn zus bellen (of ze wil komen)

Tja, dit is mijn dierbaarste. Mijn zus die er altijd is als ik het even niet meer weet. Mijn steun en toeverlaat op moeilijke momenten. Waarbij ik kan uithuilen, mee kan klankborden, hilarisch om dingen kan lachen, mee wandel en de kroeg in kan. Of waar ik gewoon op de bank mag ploffen. Mijn zus die er ook was toen ik op een dag ten einde raad was  tijdens mijn scheiding. Die ik in tranen belde en zei “Wil je komen? Ik zie het even niet meer zitten.” En ze kwam. Zo’n zus heb ik. Machtig mooi.

7. Zoek de 7 verschillen

Tja, ook dit is zo’n heerlijk simpel ding. In de papieren krant van de DUIC staat altijd een ‘Zoek de 7 verschillen’. Twee versies van een Utrechts straatbeeld waarvan eentje bewerkt is en waar je moet zoeken naar de 7 verschillen. Het is een nauwkeurig werkje, want de verschillen zijn vaak minimaal. Een daklijst die anders loopt, een raamkozijn dat ontbreekt, een stoeptegel die anders ligt of een naambordje waar een andere tekst staat. Juist het nauwkeurig moeten kijken, helpt om weer rust te krijgen in hoofd en lijf.

8. Een zucht geeft lucht

Op zware dagen, als ik met m’n ziel onder m’n arm loop, zucht ik. Met een huh, een hèhè. En met iedere zucht valt er iets meer van me af. Ik schreef er zelfs een blog over ‘Er moet meer gezucht worden’ want echt, ‘Een zucht geeft lucht aan een hart vol smart’.

9. In de hangmat

Als kind van vier ervoer ik voor het eerst het genot van de hangmat. In Spanje. Een grote bontgekleurde hangmat waar ik heerlijk in kon verdwijnen. Gewiegd worden, schommelen, onzichtbaar zijn en dan luisteren en een beetje naar de bomen liggen kijken. Verder niets. Een hangmat is nog steeds mijn ultieme geluk. Op vakantie gaat die altijd mee. En sinds vorig jaar heb ik er ook eentje voor op het balkon. Goddelijk. Alleen al het denken aan een hangmat heeft al een geruststellend effect.

Schommelen houd ik overigens ook van. Als ik een schommel zie, wil ik zwieren en zweven. Als een kind zo blij.

10. Rust in bad

Een bad brengt rust als ik nergens zin in heb of zo labiel ben als een deur. Ik weet nog goed dat ik een huildag had maar niet wist waarom. Ten einde raad ging ik in bad. Ik liet het vollopen, voegde lavendelolie toe en liet me met tranen en al in bad zakken. Het warme water omarmde me en ik liet, zoals altijd, m’n armen drijven op het water. Het verdriet bleef.

Plots op een onbewaakt moment wist ik waarom. Ik realiseerde me opeens dat ik bang was een droom kwijt te raken die ik al decennialang had: het starten van mijn praktijk Vrij van Eetstoornis. Mijn tranen kwamen door de angst dat het zou kunnen mislukken. En dat ik dan mijn allergrootste droom ever kwijt zou zijn.

Nu heb ik niet altijd van dit soort openbaringen in bad hoor. Soms is het ook gewoon pure ontspanning. Maar die tranen en het bad toen brachten helderheid. En gelukkig is mijn droom ook werkelijkheid geworden. Vrij van Eetstoornis bestaat al bijna 10 jaar en ik heb al duizenden mensen kunnen helpen met mijn boeken en trajecten.

11. Muziek om te huilen

Muziek heeft me al door heel wat moeilijke fases in m’n leven gesleept. Muziek met woorden die me raken en een melodie die laat voelen wat ik op dat moment voel. Vroeger draaide ik eindeloos die liedjes in de auto. Ik schreef er ook een blog over Muziek om te huilen. Inmiddels zit ik niet zo vaak meer op de weg, maar luister nog regelmatig die liedjes. Ik heb ook een feel good lijst op Spotify met liedjes die ik mooi vind en die me raken.

Ik werkte net nog even de blog Muziek om te huilen bij omdat er allemaal verouderde links in zaten die niet meer werkten. Zit ik toch weer met tranen in m’n ogen. Het werkt dus.

12. De natuur in

In het groen, aan het water, op het strand. Niets doet mij zo goed als buiten zijn in de natuur. Het gevoel te kunnen ademen. De wolkenpartijen voorbij te zien drijven. Zeker nu de lente het groen, de blaadjes, bloemen en insecten tot leven brengt. Dan gaat mijn hart rustiger kloppen, komt m’n adem tot rust en verzachten m’n ogen. Dan ga ik als vanzelf ergens even rustig zitten. Om dan vervolgens met en glimlach en nieuwsgierigheid te kijken naar hoe mieren samenwerken en er vandoor gaan met wat kruimels van mijn brood. En dan besef ik dat ik weer helemaal ben. In het hier-en-nu.

13. Een filmpje pakken

Naar de film is voor mij het ultieme onderduiken. Even helemaal in een andere wereld zijn. Natuurlijk kun je ook op je laptop of tv een film kijken, maar dat is totaal anders. De rest van de wereld is namelijk nog steeds hetzelfde. Met de verleiding van mobiel, het alarm van de wasmachine die laat horen dat de was opgehangen wil worden en vele andere prikkels die op je afkomen. Nee, dan de bioscoop. Helemaal onderuit in de stoelen. De rust van donkerte. En dan in gezamenlijke stilte zij aan zij kijken naar een film. Twee uur lang inleven, meeleven, beleven van een andere wereld en verhaal.

14. Troost en steun van een inspiratiekaart

Zit ik echt even stuk, dan pak ik mijn moeder-aarde-kaarten van Jamie Sams erbij. Ik duik dan vroeg in bed of installeer me op het kleed op de grond. Kaarsjes aan. Kop thee erbij. Vaak schrijf ik van eerst wat in mijn dagboek, waarin ik overigens bijna alleen schrijf als ik me rot voel. En dan pak ik mijn favoriete set inspiratiekaarten erbij. Ik stal ze uit, trek een kaart, laat het tot me doordringen en lees dan in het bijbehorende boek de duiding van de kaart. En echt, het is altijd raak. Altijd net iets dat ik nodig heb. Dat me troost of steun geeft. Een lach of een traan.

15. Naar onze lief en leed kroeg

Zowel goed als ook slecht nieuws (en alles daar tussenin) brengt ons vaak naar onze lief en leed kroeg in Utrecht. Niets fijner dan op dagen dat het ingewikkeld is, de boel de boel te laten en de deur achter ons dicht te trekken. Na een korte wandeling ploffen we dan neer in het café. Om daar met een kop warme gemberthee of biertje te praten, huilen of samen te zwijgen. Na een tijdje breekt dan meestal, hoe ingewikkeld het leven soms ook is, de zon in onszelf weer door.

Ik wens je veel inspiratie

Dit zijn 15 dingen die ik doe als het stormt in mijn bestaan en mezelf. Geruststellende dingen die ik doe als ik het even niet meer weet. Misschien heb jij er ook een paar. Leuk als je ze dan deelt. Dan hebben we allemaal meer mogelijkheden voor als we het even niet meer weten.

Ik wens je een fijne geruststellende dag toe,