Het is vier uur ’s middags. Harald en ik zitten al de hele dag achter zijn computer de laatste correcties van mijn boek door te akkeren. Non-stop. Met ons hoofd bijna in de computer. Hij wrijft pijnlijk over zijn nek en schouder en gaat steeds verzitten. Overbelast dat is duidelijk. Met mij is het al niet veel beter. Hoe komen we hier doorheen? Hoe kom je überhaupt ongeschonden door drukke tijden? Lees verder
Wat eet jij als je lekkere trek hebt? Kies jij dan wat je echt het allerlekkerst vindt? Precies dat eten of die smaak waar jij enorm blij van wordt? Of kies je iets dat gemakkelijk voorhanden is? Doe je het eerste? Vooral doorgaan daarmee. Doe je het laatste, verander dan je gedrag. Het mag namelijk veel lekkerder. Echt waar. En daarmee voorkom je eetbuien. Lees verder
Onzeker, eetbuien, jezelf vergelijken met anderen, steeds onrustig en denken aan eten? Grote kans dat je vergeten bent je juiste rol aan te zetten. Ontdek hoe je met meer zelfvertrouwen en plezier in het leven kunt staan. Lees verder
Ken je dat? Dat je zo moe bent dat je wel aan de oplader zou willen. Even bijtanken, tot jezelf komen. Even niets hoeven, maar inspiratie of een energieboost krijgen. Ik had dat laatst ook. Totdat ik me opeens bewust werd van mijn eigen top 3 inspiratiebronnen.
Wat doe ik aan die snaaibuien als ik ’s avonds op de bank plof? Waarom kan ik lekkere hapjes niet weerstaan? Waarom ben ik dag en nacht in mijn hoofd bezig met eten? Zomaar drie vragen die me afgelopen dinsdag gesteld werden tijdens een life vraag en antwoord sessie op de Facebook pagina van het Online Coach en Kook programma van Amber Albarda. De antwoorden op deze en nog meer vragen vind je hier. Lees verder
Ik voel dat ik alles loslaat. Even niet meer hoeven denken, doen of voelen. De onrust verdwijnt. Alleen ik. Even afgesloten van de wereld. Complete overgave. Rust. Tja, dit klinkt als een eetbui, ik weet het. Toch is niets minder waar. Het is een simpele yoga-oefening. Ook uitproberen? Lees verder
Een paar maanden geleden schreef ik het blog “Uit eten met een Eetstoornis”. Nog geen tien minuten na het versturen van de e-mail, vlogen de uitschrijvingen me om de oren. Ik schrok me dood. Dit was nog nooit gebeurd. Wat was er aan de hand? Blijkbaar de verkeerde snaar geraakt in de mail. Ik had het gevoel iets fout gedaan te hebben. Maar wat? Ik besloot te gaan wandelen. Lees verder
Ik had die dag al negen uur gemediteerd, ongemakkelijk zittend op een matje op de vloer. M’n lichaam deed aan alle kanten pijn: mijn rug, m’n schouders, m’n knieën, m’n heupen. Toch zat ik er klaar voor: de meditatie van 18.00 tot 19.00 uur op dag vijf van mijn 10-daagse Vipassana meditatie cursus. Toen kwam de instructie: “Het komende uur mag je helemaal niets meer bewegen: niet je benen, schouders, hoofd, armen, niets.” Het complete uur mocht ik niet verzitten, niet verschuiven, niet wiebelen, niet aan mijn neus kriebelen. Het zweet brak me acuut aan alle kanten uit. Wat nu?
Lees verder
Zondagavond 20.30. Ergernis, irritatie die het afgelopen uur steeds meer toenam. Onrust in mijn lijf. Inwendig woest op iedereen die pontificaal ruimte in zat te nemen in huis, de rommeltjes, de vragen. “Nee, ik heb geen zin in samen TV kijken! Ik wil even niks!”. Nog net niet stampvoetend pakte ik wat spullen bij elkaar en vertrok naar boven. Lees verder
Hèhè….terwijl ik uit de trein stapte begon het al. Nee, zelfs in de trein was het al gaande…. en bij het uitstappen ……..en helemaal tijdens het wandelen. Hèhè…..in het bos ….over de hei ……langs zandverstuivingen……op het bankje tijdens een boterham. Wat was er aan de hand? Lees verder
Op 17 september werd ik 50. Een moment om stil te staan bij mijn leven tot nu toe en vooral bij mezelf. Ik schreef hierover een gedicht. Over zijn. Lees verder
In één week een filmpje, reacties op een oud blog, een artikel in de Volkskrant en gesprekken met coachees en collega’s. Slechts één thema: Jezelf blootgeven. Letterlijk of figuurlijk. Durf jij dat? En ik? Dit blog moest geschreven worden. Lees verder
Vandaag, exact drie weken geleden, ging de telefoon. Slecht nieuws. De dochter van mijn coach, trainer en dierbare vriendin Ghislaine Laenen vertelde dat haar moeder de laatste fase van haar leven in ging. Ik zat op dat moment in een zeer hectische periode: het manuscript van mijn boek net afgerond, startsessies met een aantal nieuwe cliënten, een intensief project voor een opdrachtgever en dat weekend ook nog twee nieuwe lezingen op het programma. Maar dat alles was niet meer belangrijk. De wereld stond even stil. En ik ook. Letterlijk. Ik ging in de stoel bij het raam zitten, dacht aan Ghislaine en onze bijzondere band en huilde.
Dit artikel is een ode aan de mooie, wijze en sprankelende vrouw Ghislaine. Met de belangrijkste lessen die ik zelf van haar leerde en dat wat zij graag nog wilde meegeven aan ons. Lees verder
Deze week kwam ik achter een enorme blunder van mezelf. En achter iets dat bij mij voorgoed veranderd is ten opzichte van vroeger. Iets waar iedereen wat aan heeft. Jij ook? Lees verder
Bloggen over je eetstoornis? No way? Of juist DOEN? Ontdek hoe bloggen over je eetstoornis je kan helpen bij je herstel. Een blog over bloggen. Have fun. Lees verder