Kerst gezellig? Nou niet als je last hebt van een eetstoornis als boulimia of binge eating. Dan kun je namelijk behoorlijke stress ervaren. Vanwege het (ongezonde) eten dat overal aanwezig is, alle sociale verplichtingen en dat het ook nog eens gezellig MOET zijn. Kerst kan het gevoel opleveren volledig de controle kwijt te zijn en flinke angst oproepen voor doorslaan met eetbuien. Hoe krijg je jezelf tot rust? Lees verder
Het is vier uur ’s middags. Harald en ik zitten al de hele dag achter zijn computer de laatste correcties van mijn boek door te akkeren. Non-stop. Met ons hoofd bijna in de computer. Hij wrijft pijnlijk over zijn nek en schouder en gaat steeds verzitten. Overbelast dat is duidelijk. Met mij is het al niet veel beter. Hoe komen we hier doorheen? Hoe kom je überhaupt ongeschonden door drukke tijden? Lees verder
Onzeker, eetbuien, jezelf vergelijken met anderen, steeds onrustig en denken aan eten? Grote kans dat je vergeten bent je juiste rol aan te zetten. Ontdek hoe je met meer zelfvertrouwen en plezier in het leven kunt staan. Lees verder
Ik voel dat ik alles loslaat. Even niet meer hoeven denken, doen of voelen. De onrust verdwijnt. Alleen ik. Even afgesloten van de wereld. Complete overgave. Rust. Tja, dit klinkt als een eetbui, ik weet het. Toch is niets minder waar. Het is een simpele yoga-oefening. Ook uitproberen? Lees verder
Een paar maanden geleden schreef ik het blog “Uit eten met een Eetstoornis”. Nog geen tien minuten na het versturen van de e-mail, vlogen de uitschrijvingen me om de oren. Ik schrok me dood. Dit was nog nooit gebeurd. Wat was er aan de hand? Blijkbaar de verkeerde snaar geraakt in de mail. Ik had het gevoel iets fout gedaan te hebben. Maar wat? Ik besloot te gaan wandelen. Lees verder
Ik had die dag al negen uur gemediteerd, ongemakkelijk zittend op een matje op de vloer. M’n lichaam deed aan alle kanten pijn: mijn rug, m’n schouders, m’n knieën, m’n heupen. Toch zat ik er klaar voor: de meditatie van 18.00 tot 19.00 uur op dag vijf van mijn 10-daagse Vipassana meditatie cursus. Toen kwam de instructie: “Het komende uur mag je helemaal niets meer bewegen: niet je benen, schouders, hoofd, armen, niets.” Het complete uur mocht ik niet verzitten, niet verschuiven, niet wiebelen, niet aan mijn neus kriebelen. Het zweet brak me acuut aan alle kanten uit. Wat nu?
Lees verder
“Zeg hoe is het eigenlijk met jouw ei? Gebruik je het nog wel eens?”, vraagt vriendin M. Ik kijk haar wazig aan. “Ei?”. “Ja” zegt ze “Jij deed toch altijd zo’n ei om je heen?”. En dan begint me wat te dagen: mijn ei, mijn hulpmiddel in bange dagen, mijn redder in de nood, mijn rust- en comfortbrenger. Hoe kon ik mijn ei vergeten? Nou bij deze het hele verhaal, want jij begrijpt waarschijnlijk helemaal niet waar ik het over heb. Terwijl je er wel veel aan kunt hebben. Lees verder
In één week een filmpje, reacties op een oud blog, een artikel in de Volkskrant en gesprekken met coachees en collega’s. Slechts één thema: Jezelf blootgeven. Letterlijk of figuurlijk. Durf jij dat? En ik? Dit blog moest geschreven worden. Lees verder
’t Leven is niet altijd even simpel en hoe je daar zelf mee omgaat al helemaal niet. Weet dat hoe rottig het ook is, hoe ellendig je je ook voelt, er altijd een oplossing is die helpt. In alle gevallen: blijf ademen.
Eten. Dat kan behoorlijk verwarrend zijn. Want heb je nu honger, trek of last van een emotie, verveling of onrust? Laat je lijf je antenne zijn, dan wordt je heel veel duidelijk en ontdek je ook de oplossing. Hoe? Dat lees je in dit artikel. Lees verder
Gespannen, angst om af te gaan, uit te glijden, te vallen of te falen. En verdorie, dan gebeurt datgene waar je bang voor was ook nog eens. Shit. Tijdens een wankele wandeling door de sneeuw werd ik me bewust wat er in die situaties precies gebeurt en ook wat je eraan kunt doen. Lees verder
Twee weken geleden stapte ik uit de trein in Den Bosch en liep in de menigte mee naar de uitgang van het station. Mijn blik werd getrokken door de twee volle, krachtige, deinende billen van de Antilliaanse vrouw schuin voor me. Ze had een grijze legging aan. Niet mijn favoriet, maar dat mocht de pret niet drukken. Absoluut niet.
Wat mij vooral opviel was haar trotse, fiere houding, haar relaxte en levenslustige uitstraling en de open blik waarmee ze de wereld in keek. WOW! En ik dacht alleen maar “Trotse Billen” en “Daar kan ik nog wat van leren”. Bij deze.
“Knuffelhormoon kan helpen bij behandeling anorexia”. Interessant nieuws op Nu.nl deze week gebaseerd op onderzoek van het Kings College Instituut in Londen. Zeker omdat dit knuffelhormoon in een handige neusspray zit. Een mooie oplossing voor mensen met een eetstoornis die vaak moeite hebben met aanraken (en dus knuffelen zelf). Of toch niet? Lees verder
Lijf? O ja, ik heb ook nog een lijf. Ik merkte het al op de fiets op weg naar twee collega’s om een nieuwe training te ontwikkelen. Lekker in de frisse buitenlucht. Maar het ging allemaal langs mij heen. Ik nam maar half waar wat er om me heen was. Merkte dat het me eigenlijk allemaal te veel was. Het was weer eens zo ver. Te hard gewerkt. Te veel hooi op mijn vork genomen. Dat ook nog allemaal het liefst in een dag af moest. En dan mezelf kwijt. Alleen nog maar een hoofd op een fiets. Lees verder