Hoe kun je positief omgaan met tegenslagen? Een brief voor jou voor moeilijke momenten.

Daar sta je dan. Je doel voor ogen, je weet wat je te doen staat en dan komt plots de klad erin. Gaat het toch weer mis. Neemt snaaien weer de overhand of worden eten en sporten weer een obsessie. Bekruipt je een gevoel van falen. Voor die moeilijke momenten schreef ik een brief voor jou. De laatste en vierde stap van werken aan eetstoornisherstel tijdens Coronatijd.

Beste, lieve jij,

Wat balen dat het mis is gegaan. Dat het even niet lukte en oude patronen weer de overhand kregen. Ik kan me je teleurstelling, verdriet en frustratie voorstellen. Dit is niet wat je hoopte en wilde. En dat is misschien nog wel een ‘understatement’.

Lieve jij, realiseer je allereerst dat je in een leerfase zit. Dat je een mens in ontwikkeling bent en dat je daar de tijd voor mag nemen. Je bent nog aan het leren hoe je kunt omgaan met die lastige gevoelens, gedachtes en momenten in het leven. En dat gaat stap-voor-stap. Met ups en downs en met vallen en opstaan. Zie jouw ervaring dus maar als een leermoment. En gun jezelf de tijd om te leren.

Want hoe vervelend het ook is dat het even niet lukte, dit is een belangrijk moment.

Soms denken we dat we het vooral goed doen als er geen drang, negatieve gedachtes of innerlijke strijd zijn. Als we positief en stabiel in het leven staan en we alles op orde lijken te hebben.

Maar hoe fijn dat ook is, eigenlijk is het leven dan een makkie. Want als je geen drang hebt, geen negatieve gedachtes, in een positieve flow zit, dan heb je ook de energie en souplesse om die nieuwe gewoontes als vanzelfsprekend uit te voeren. Dan lukt het ook om je energie en aandacht te richten op de dingen die je werkelijk belangrijk vindt in je leven zoals bijvoorbeeld vriendschappen, je werk of studie, nieuwe ervaringen opdoen, voluit leven.

Het echte leren zit echter vooral in de lastige momenten. Als je moe bent, gefrustreerd, verveeld, gestrest of drang hebt om te eten, bewegen of compenseren. Of zoals nu, als je je misschien een beetje een hopeloos geval voelt omdat het mis is gegaan.

.

Het is net als met leren fietsen. Dat heb je ook niet van de ene op de andere dag geleerd. Dat ging ook in fases. Van driewieler naar een fiets met zijwieltjes, naar een behulpzame hand die je overeind hield toen je het zonder zijwieltjes ging proberen. Totdat je op een dag zelfstandig wegfietste. Zonder hulp. Pas toen wist en voelde je hoe je balans kon houden, wist je dat je wat vaart moest hebben, dat je je stuur recht moest houden en in de richting moest sturen en trappen waar je heen wilt. Zelfstandig.

Stel je nou voor dat degene van wie jij hebt leren fietsen bij de eerste de beste keer dat je omviel, tegen je had gezegd: “Ja, laat maar zitten. We stoppen ermee. Geef het maar op. Dit ga je nooit leren. We geven die fiets wel weg. Dit is niet voor jou weggelegd”.

Onvoorstelbaar hè? Nee, zo zou je toch zelf ook niet doen (hoop ik) als je een kind leert fietsen?

Ik zie mezelf nog mee rennen met mijn dochters toen ik ze leerde fietsen. “Ja, trappen maar. Wat ga je goed. Houd je stuur maar recht. Ik hou je vast. Ja, goed zo. Trappen maar”. En toen de oudste een keertje van het talud af en een struik in reed, hielp ik haar natuurlijk weer op de fiets en gingen we verder. Moesten we lachen om het gebeuren en was het een mooie aanleiding voor de tip dat het ook handig is te kijken naar waar je heen wilt. Je blik op het pad.

De momenten dat het goed gaat, zijn een beloning.

Van de momenten dat iets niet lukt, word je wijzer.

Dus leer jij jezelf ook maar liefdevol fietsen en jezelf ontwikkelen. Stap-voor-stap. Met toewijding en vasthoudendheid. En help jezelf liefdevol overeind als je bent gevallen.

Lik je wonden als het een keer mis is gegaan. Uit je frustratie. Stamp of zucht. Doe wat je even nodig hebt om stoom af te blazen.

Pak dan de draad weer op. Pak je doel erbij en visualiseer weer hoe je een leven voorstelt waarin je vrij kunt eten en leven. Een leven waarin je ook om kunt gaan met die lastige situaties, gevoelens en gedachtes.

Neem ook regelmatig de tijd om stil te staan. Zowel bij de succesmomenten als bij de struikelmomenten. Wat deed je goed op de succesmomenten? En wat gebeurde er rondom die struikelmomenten waar je van kunt leren? En realiseer je daarbij dat eetbuien en controledrang, net als spanning of onrust in je lijf slechts signalen zijn. Signalen dat je vergeten bent goed voor jezelf te zorgen of dat er iets niet naar je zin is in je leven.

Misschien ben je moe of overvraagd. Misschien ben je ergens ontevreden over, heb je te weinig geslapen of gegeten. Heb je last van een schakelmoment. Heb je te weinig tijd voor jezelf gehad of ben je juist te veel alleen geweest en mis je je vrienden of familie. Of vind je het lastig om je ongelukkig, boos of angstig te voelen, valt het toch tegen nieuwe gewoontes aan te leren.

Zie dit soort moeilijke momenten maar als leermomenten en kijk hoe je een volgende keer met die lastige situatie kunt omgaan of hoe je jezelf daar vooraf al op voor kunt bereiden. Ik geef hieronder nog wat blogs aan die je hierbij kunnen helpen.

Herkenbaar? Leuk als je je ervaring deelt.

Lieve groet,

Wil je deze brief downloaden, dan kan dat hier.

Hieronder ook nog wat tips uit andere blogs die je kunnen helpen om te leren gaan met moeilijke momenten.

• Twee toptips van Krajichek
• Wat er ook gebeurd, blijf ademen
• Wandelmeditatie
• Leuk al die tips, maar ze werken toch niet.
• Hoe hou je vol als alles in je roept: geef het op?
• Het is nu toch al een verloren dag.
• Schakelmomenten, trigger voor snoepen en snaaien. Maar het kan anders.

En uit de Corona-serie:

• Stap 1. Volg de weg van Disney. Dromen-durven-doen. Laat je doel je helpen.
• Stap 2. Je doel realiseren vanuit je luie stoel. Klinkt lui, maar is een belangrijke stap waar ik je bij help.
• Stap 3. Iedere stap een nieuw perspectief. Dus stap-voor-stap vooruit.
• Stap 4. Iedere hobbel maakt je sterker. Hoe positief om te gaan met tegenslagen en moeilijke momenten? In de vorm van de brief in dit artikel.