02 jun

Over rokjesdag en bikinistress (of zwembroek natuurlijk)

Voor een artikel in de GezondNu, heb ik een afspraak voor een fotoshoot. Ik moet ‘vrolijk en dynamisch overkomen, zomers gekleed, het liefst in een uni kleur én mijn vrouwelijke vormen moeten goed tot uitdrukking komen (zonder te veel bloot).’ Ik denk: ‘Zomers?, dat betekent een jurkje. En een jurkje betekent blote benen en open schoenen’. Ik schiet gelijk in de stress.

 

Van het idee van dat jurkje krijg ik gelijk stress want zo aan het einde van de winter zijn mijn benen niet de bruinste meer, zitten er her en der wat haren en zien mijn teennagels er niet heel florissant uit. Dus sla ik prompt aan het ontharen, ren in allerijl naar de Kruidvat voor een nieuwe nagellak en trek mijn, zo ruik ik nu, bedompt ruikende zomerkleding uit de kast.

Tja, en als alle zomerjurkjes op ons bed liggen, blijkt er maar één jurkje uni-gekleurd – én kort – én een beetje te jonge-meisjes-achtig (ik ben 50+). “Ik zou het niet doen, mam”, beaamt mijn oudste dochter. Dus ga ik een hele middag de stad in op jacht naar een leuk uni jurkje, trek er een stuk of wat aan, maar vind er geen waarin ik me vrolijk en dynamisch voel.

Optie B is m’n kekke G-Star pak in één stuk met hooggehakte sandalen. Dat vinden zowel manlief als dochters een goed plan. Daarna vraag ik mij nog af of ik wel of niet naar de kapper moet (maar geen tijd), mijn haar los of omhoog moet, wel of geen lippenstift om vervolgens te beseffen dat ik ook nog ‘relaxed en spontaan’ op de foto moet. Pffff. Zo vermoeiend dit.

 

Met fotograaf Joshua Rood

Gelukkig is m’n lief mee, is de fotograaf relaxed en is het volgens mij helemaal goed gekomen met de foto (het resultaat vind je hier). Maar ik werd me wel bewust dat ik verre van relaxed ben als ik op de gevoelige plaat wordt vastgelegd en in 60.000-voud in Nederland wordt verspreid, waar mensen natuurlijk zomaar een mening over kunnen hebben.

 

Stress voor bikini, zwembroek en zomerkleding

En dan realiseer ik me dat dit precies is waar de mensen die ik coach zich al maanden druk over maken. Direct na nieuwjaar begint namelijk al de stress voor rokjesdag en het naderende bikini-seizoen (of zwembroek natuurlijk). Het jaargetijde waarin de benen en buiken weer bloot gaan terwijl ons vlees zich nog lillend wit toont aan het onbarmhartige licht. En dan komt vanzelf de vraag: ‘Durf je het aan of verstop je jezelf in bedekkende kleding en moet je eerst nog kilo’s afvallen en driftig aan de gewichten voordat je jezelf durft te vertonen en mag genieten van het zomerse weer?’

 

Ik weet het ook niet

En weet je, ik heb er niet zo goed een antwoord op. Want ik heb een lijf waarin ik me thuis voel en zelfs ik maak me zorgen over hoe ik eruit zie en hoe ik overkom. Dus als je jezelf te dik of dun voelt (of bent) of je hebt een huid of een lijf waar iets mee is, dan kan ik me voorstellen dat jezelf bloot geven een groot ding is. Toch weet ik ook dat verstoppen geen leven is en dus geen optie. En dat het leven te mooi is om het niet voluit te kunnen leven. Dus geef ik hierbij toch een paar bemoedigende woorden en tips voor alle komende rokjes-, bikini en zwembroekdagen.

 

Wat kun je beter niet doen?

  • Stel niets uit: ga niet zitten wachten tot je perfect genoeg bent om jezelf te vertonen. Hoe je er ook uit ziet, waar je ook zit in je ontwikkeling, jij bent een mooi mens en ‘goed genoeg’ om alles te doen wat je het liefste zou willen doen.
  • Wees niet te streng: streng op dieet (of maaltijden overslaan) kun je beter achterwege laten, zeker als je gevoelig bent voor eetbuien. Een streng dieet is niet vol te houden en lokt fysieke (want te weinig voeding) en psychische eetbuien (want alles wat je niet mag, dat lonkt juist) uit. Wil je toch afvallen, doe het dan langzaam (dus duurzaam): beweeg voldoende, eet drie gezonde, volwaardige maaltijden per dag en vervang alcohol, zoete drinks, tussendoortjes en snacks een periode door bijvoorbeeld water (met bijvoorbeeld gember, basilicum, lemon of komkommer) of wat rauwkost (met hummus), olijven of andere gezonde knabbels.
  • Bedek jezelf niet van top tot teen. Dit is namelijk niet de oplossing: a. het is bloedheet. b. je voelt je opgesloten. c. je valt nu juist op te midden van alle zomers geklede mensen. d. je mist de streling van je huid door zon en een briesje (waardoor je juist gelukshormonen aanmaakt).
  • Blijf niet thuis: hoe meer je je afsluit van het sociale leven, hoe ellendiger je gaat voelen (wat weer eten uitlokt). Als mensen zijn we sociale dieren, we hebben contact met anderen nodig. Dus zet je over je schroom heen en spreek af met vrienden of familie. Al was het maar om een stukje te wandelen of bij te kletsen over de telefoon.

 

Wat kun je wel doen om mooi-weer-dagen leefbaar of zelfs leuk te maken?

  • Don’t worry: Ga er maar vanuit dat iedereen in de lente elkaar met een ‘roze bril’ bekijkt en dus ook jou met een lieve glimlach aankijkt, hoe je er ook uit ziet.
  • Dress to relax: draag relaxte, fijn zittende kleding in kleuren die jou doen stralen. Kleding die comfortabel voelt aan je huid, soepel valt en waarin je bewegingsruimte hebt. En neem naast je zwembroek of bikini ook een fijn shirt, jurkje of omslagdoek mee als je je daarmee comfortabeler voelt als je aan de wandel gaat.
  • Fresh Air: ga direct zoveel mogelijk naar buiten om lekker in de zon te zitten, te fietsen of te wandelen. Hoe eerder je naar buiten gaat, hoe sneller het went en hoe eerder je een fris, blozend kleurtje krijgt van het buitenzijn. Bovendien geeft buiten bewegen ontspanning.
  • Get up – stand up: beweeg als een tangodanser dus rechtop met je hoofd fier op je schouders en een weidse blik. Zelfs als je je onzeker voelt, zorgt zo’n fiere houding voor meer kracht en uitstraling.

 

Ik wens je een fijne lente en zomer,

Dit blog verscheen eerder in april 2017 en is bijgewerkt op 2 juni 2023.

Gerelateerde blogs

 

Zoals ik al zei, heb ik op dit gebied ook niet de wijsheid in pacht. Dus heb je tips om je over je bikinistress of stress voor rokjesdag en zomerkleding  heen te zetten, deel ze dan.

6 thoughts on “Over rokjesdag en bikinistress (of zwembroek natuurlijk)

  1. Jouw verhaal over de fotoshoot herken ik - ik ben een máánd bezig geweest om de juiste kleren te zoeken voor een tv uitzending waar ik te gast was. En wat denk je? Als ik nu die blouse aan heb zegt niemand: heee, dat had je aan op TV!) Prachtig blog dus! Enne, laatst las ik nog een mooie aanvulling in een podcast van Mayralouise ("wat ik vandaag weet"): als je bang bent om iets te doen wat je eigenlijk wel heel graag zou willen durven - doe het dan terwijl je bang bent. In al zijn simpelheid vond ik dat zo'n mooie oneliner!
    • Ja dat is inderdaad een mooie Nicole. Ik houd dat ook zo veel mogelijk aan. Beter spijt van iets dat ik gedaan heb, dan spijt wat ik niet gedaan hebt. Of gewoon op z’n Daniel Lohues ‘Angst is maar voor even, spijt is voor altijd’. En wat herkenbaar die spanning over wat aan te doen, terwijl het erom gaat waar je jezelf het meest lekker in voelt. Ach, en eigenlijk vind ik het ook wel aandoenlijk dat ik dat ook af en toe heb. Daar krijg ik ook een glimlach van.
  2. De zomer is altijd weer spannend voor veel mensen. Niet alleen voor mensen met een eetprobleem. Het artikel is trouwens leuk. En de foto prachtig geworden. Waar heb je die verjongingskuur ondergaan trouwens? Er staat dat je 51 bent…
    • Ja, dat is zo Tiny, dat iedereen weer even moet acclimatiseren in ander weer en kleding. Haha, en die verjongingskuur...... Ik ben inmiddels 57. Dit blog was een blog dat ik schreef in 2017 en dat nog steeds toepasselijk is. Ook qua tips. En inderdaad, toen dus 51. Time flies. Inmiddels dus wel wat ouder geworden, maar voel me nog steeds energiek. Gelukkig.
  3. Lieve Charlie... Toen ik je na vele jaren weer ontmoette in Zutphen werd ik weer overrompeld door jouw schoonheid... in je mooie zomerse jurkje, je blote benen en jouw pure eigen zijn... Je bent zo mooi zoals je bent. Toch nog maar een keer tegen je gezegd. Boudewijn
    • Dankjewel Boudewijn, ja in real life ben ik op m'n best, maar zodra er een camera op me gericht wordt ........ Kun je nagaan hoe het moet voelen als je altijd (ook als het niet zo is) het gevoel hebt dat er een camera op je gericht staat, dat je misschien niet o.k. bent en onzeker over jezelf of je lijf. Wat zou het fijn zijn als je dit kunt voelen en jezelf toch hierover heen zou kunnen zetten, je vrijheid en de wereld tegemoet. Ach en misschien werkt dan ook het principe van 'Fake it till you make it" Charlie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *