17 nov

Wie zoet is krijgt lekkers. Maar wil je dat wel?

Lijntekening Sinterklaas mijter met daarachter Sinterklaas staf. Zwartwit in rood vierkant vlak. Zaterdag komt Sinterklaas aan, maar pepernoten, marsepein, strooigoed en chocoladeletters liggen al maanden volop in de winkels. En heb je tot nu de verleiding van Sinterklaas-lekkers weten te trotseren, dan wordt het vanaf zaterdag extra lastig. Voor je het weet ligt het overal. Help! Ontdek welke tactiek jij meestal toepast en welke simpele regel je kan helpen de komende weken.

 

Hoe ga jij om met Sinterklaas lekkers?

Ik zie bij mezelf, de mensen om me heen en de mensen die ik coach verschillende tactieken? In welke type van de 7 Sinterklaas-lekkers-eters herken jij jezelf?

  • De alle remmen los gooier: de decembermaand is toch al een foute maand, dus je gooit alle remmen los en laat je helemaal gaan. Hier met dat Sinterklaas lekkers. Na jou de zondvloed.
  • De eindeloze piekeraar: Zal ik nu wel of niet? Vandaag of morgen? Nu of straks? Dit of dat? Hier of daar? Voordat je ook maar iets lekkers hebt gepakt, ben je al doodop van al je gedachten. Totdat je toegeeft en toch iets neemt. Eindelijk rust in je kop.
  • De totaalweigeraar: no way dat je deze maand ook maar iets lekkers pakt. Je houdt je strikt aan je eetregime en gaat alle lekkers uit de weg. Je voelt je wel af en toe eenzaam en gefrustreerd als je merkt dat andere mensen wel kunnen genieten.
  • De nou-ééntje-dan-snoeper: eigenlijk wil je niet, maar dan besluit je er gewoon maar eentje of een paar te nemen. En dan nog een paar. En dan nog een paar. Oeps, dit was niet echt de bedoeling.
  • De stiekeme eter: publiekelijk alles afslaan wat er aan lekkers op je afkomt en dan eenmaal thuisgekomen, na misschien nog een bezoekje aan de supermarkt, dik inhalen wat je eigenlijk allemaal hebt gemist.
  • De ik-mag-toch-ook-weleens-wat-snoeper: je voelt je zo sneu als jij de enige bent die nee zegt op wat lekkers, dat je maar ja zegt. Steeds weer. Want zielig zijn, is het laatste dat je wilt.
  • De ontlader: dat Sinterklaas lekkers is werkelijk het ideale eetbui-voer. Daarmee heb je je emoties of de stress van de dag zo ontladen.

Zomaar 7 verschillende tactieken om met Sinterklaas lekkers om te gaan. Er zijn er waarschijnlijk nog veel meer. Hoe ga jij hiermee om? Wat is jouw tactiek?

Maar goed, weten wat je natuurlijke tactiek is, is één ding. Maar wat kun je verder met al dat lekkers? Hoe voorkom je dat het je zomaar overkomt wat je eet of dat je spijt krijgt of je naar voelt?

 

Mijn regel is: Ik mag alles, maar wil ik het ook?

Dit is de regel die ik altijd gebruik. Pas als alles mag, kun je namelijk echt kiezen voor wat je wilt. Iets niet mogen of verbieden heeft geen enkele zin. Als ik tegen mezelf zeg “Je mag geen pepernoten,” dan zie ik namelijk de hele avond in gedachten pepernoten voor me. Het lijkt wel alsof ze me roepen vanuit de kast of zelfs vanuit de supermarkt en al snel loopt het water me dan al in de mond. Negeren van die pepernoten wordt dan een strijd die ik aan het einde van de dag waarschijnlijk verlies (want hoe moeier je bent, hoe lastiger het wordt).

Als ik die pepernoten gewoon mag hebben van mezelf, dan geeft dat ruimte. Ruimte om ook eens stil te staan bij de vraag of ik ze überhaupt wel WIL.

Heb ik eigenlijk wel zin in die, weliswaar kruidige en knapperige, maar als ik ze in mijn mond heb toch uiteindelijk papperige dingen? Waarbij je bergen thee moet drinken om je mond weer een beetje gesmeerd te krijgen? En heb ik wel zin in het dooreeteffect van die krengen? Ik weet namelijk dat één handje vaak voelt als geen handje. Dus dan blijf ik eten en voor ik het weet is zo’n zak dan al weer leeg. En weet ik dat ik spijt heb ….. of me misselijk voel …. of vol. En daar heb ik al helemaal geen zin in. Dus als je me dan vraagt of ik ze nu echt wel wil, dan is mijn antwoord: NEE.

Maar stel je aan de andere kant eens voor dat ik wél zin heb in die pepernoten. Dat mijn antwoord JA is. En dat ik alles wat daarbij hoort helemaal prima vind. Zelfs als ik in één keer de hele zak opeet. Dan doe ik dat toch gewoon? Niet omdat het moet, maar omdat het mag. Zonder spijt. Puur genieten van de kraak, de smaak en het jeugdsentiment dat voor mij ook hoort bij pepernoten. Als dat mijn ‘mood’ en bewuste keuze is, dan geniet ik ook voluit. En mocht ik halverwege denken “Het smaakt me niet meer”, dan leg ik ze alsnog weg.

En wat geldt voor pepernoten en Sinterklaas lekkers, dat geldt natuurlijk ook voor chocola, koekjes, taartjes, snacks, chips, toastjes en alle andere lekkere dingen die we wel of niet willen eten.

 

Tips

Jezelf de vrijheid geven om ja of nee te zeggen, dat is waar het dus om draait. Hierbij de stappen die je hierbij kunnen helpen:

  1. Activeer het uitgangspunt: Ik mag alles als ik het ook echt wil.
  2. Voel dan eens een paar tellen hoe je ademhaling gaat. Voel de lucht naar binnen stromen en weer naar buiten gaan en observeer eens of je bovenin je borst ademt of naar je buik. Laat je ademhaling steeds dieper je lichaam in zakken.
  3. Sta dan stil bij het lekkers dat je zou kunnen kiezen als je het werkelijk wilt.
  4. Voel met je lijf wat je echt wilt terwijl je rustig blijf ademen. Je lijf (of intuïtie, innerlijk weten) is vaak een zuiverder raadgever dan die brei aan gedachtes in je hoofd. Luister dus vaker naar je lijf.
  5. Stel dan de checkvraag: “Is het goed voor nu én ben ik hier morgenochtend ook  nog blij mee?”

Is je antwoord op zowel vraag 4 als 5 ja, neem dan gerust wat je wilt nemen. Je kunt er dan volop van genieten en hoeft er daarna ook geen spijt van te hebben. Is je antwoord op één van beide vragen nee, laat dan het lekkers gewoon voorbij gaan. Je wilt het op dit moment niet. Onderneem iets waar je echt zin in hebt en wat je echt wilt.

 

Artikelen die hierbij ook kunnen helpen

Het Sinterklaas lekkers is nog maar het begin van de decembermaand. Maar de kerst komt er ook aan waarin niet alleen eten stress kan opleveren, maar ook alle verplichtingen en ingewikkelde familieverbanden. Om over oud-en-nieuw nog maar niet eens te spreken. Hieronder een aantal blogartikelen die je kunnen helpen door de decembermaand heen te komen:

Dit blog verscheen eerder in 2016 en is bijgewerkt op 17 november 2023.

Deel je tactieken en ervaring met het toepassen van de tips

Ik ben benieuwd welke tactieken jij normaal gesproken gebruikt en hoe de denkwijze van “Ik mag alles als ik het ook echt wil” je gaat helpen. Pas het toe de komende tijd en laat weten hoe het bevalt. En weet: oefening baart kunst.

7 thoughts on “Wie zoet is krijgt lekkers. Maar wil je dat wel?

  1. Blijft idd lastig. Vaak denk ik "Nu kan ik het wel om het bij dat kleine handje pepernoten (of ander lekkers)te houden". En toch,.......gebeurt het dan weer,...ik ga door en neem dan ook weer andere dingen. Dat voelt zo fout! Probeer nu steeds vaker om niet alles of niets te doen maar als ik ergens op visite ben, toch dat koekje bij de thee te nemen op de plek die op dat moment dan "veilig" is omdat ik daar niet door kan slaan. Hoop dat dit op n dag niet meer nodig is en ik gewoon naar m'n lichaam kan luisteren en kan genieten van eten en lekkere dingen. Dat ik geen "verboden" voedsel meer heb, omdat dat het alleen maar moeilijker maakt!
  2. Moeilijk thema! Ik ging jaren lang voor het motto "alles of niets"! Jarenlang sloeg ik 'lekkers' af, omdat ik zó bang was dat ik niet kon stoppen. 1 stuks kwam niet voor in mijn woordenboek. Ik viel regelmatig door de mand en at (lees vrat) me misselijk aan dàtgene wat ik van mezelf al die dagen had onthouden. Tegenwoordig hoef ik niet meer "alles". (M'n eetbuien zijn verdwenen). Nu nog leren om "iets" te nemen als ik er zin in heb. Ik ga helaas nog altijd voor de veilige "niets" weg. Zó jammer! Het blijft een moeilijk thema.
    • Het is ook een moeilijk thema C, maar neem van mij aan dat het door de jaren heen steeds rustiger wordt. Stap-voor-stap kun je ook weer leren genieten van iets lekkers. Je kiest nu nog bewust voor de 'veilige' weg omdat je weet dat het effect van iets lekkers mogelijk nog kan resulteren in de eetbuien die je vroeger had. Dit is dus al een megastap voorwaarts. Zelf heb ik in die overgangsfase stapsgewijs weer leren genieten van iets lekkers. Door me eerst maar eens te beschermen en kleine porties te kopen. Ik schepte bijvoorbeeld maar 20-30 gram drop of kocht 1 bonbon (in een cadeaudoosje) en genoot dan langzaam van de smaak hiervan. Koos ook alleen maar voor dat waar ik echt zin in had, wat ik het allerlekkerste vond. Waarschijnlijk voel je zelf aan wanneer voor jou het moment komt om weer eens iets te proberen. Niet omdat het moet (van jezelf of omdat anderen tegen je zeggen dat snoepen bij een normaal eetpatroon hoort), maar omdat je voelt van binnenuit dat het tijd is. En geniet tot die tijd maar van dat je je hebt bevrijd van je eetbuien. Dat is sowieso al iets om trots op te zijn.
  3. Sinterklaas lekkers en eigenlijk alle lekkers. Vroeger kon ik bij de kassa niet voorbij aan mars, bounty enz. Koffie op een terras en een koekje erbij. Als vanzelfsprekend at ik dat op en was het nou echt lekker? Nee Tegenwoordig geef ik er niets meer om. Waarom? Ik weet het niet, maar op gegeven moment de keuze gemaakt dat als ik snoep dat ik werkelijk het allerbeste en fijnste gebak, chocolade, koekje wil eten. Dus speciaal naar de banketbakker,dus verder fietsen en kleinere porties en veel minder vaak. Tegenwoordig haast helemaal niet meer en voor mij alleen op 5 december een hele goeie banketstaaf of i.d. Heb aan een klein stukje genoeg. Mijn Lief eet de rest. De gedachte aan de meest lekkere pure bonbon een keer s'avonds bij de koffie en ik mag er 1 is al genieten bij voorbaat. Het klinkt als 'Oh wat weet ik het goed, maar het is zo gegaan en ik heb een lange strijd gehad. Misschien heeft iemand hier iets aan. Nu nu nog met wijn......
    • Wat een proces om zo ver te komen, maar 'You did it'. Ik herken de rust die het geeft als je inmiddels gewoon al die schappen met zoete niemendalletjes kunt overslaan. Jouw verhaal geeft hoop voor iedereen die er nu nog middenin zit. Dankjewel.
  4. Pffff Sinterklaas lekkers .... Vooral de chocolade kruidnoten zijn voor mij moeilijk te weerstaan en dus zijn er (helaas) al weer een paar zakjes doorheen gegaan. Ik heb ze tot nu toe wel bewust gekocht en ook bewust en dus met smaak opgegeten. In het verleden waren deze kruitnootjes echt eetbbui voedsel voor mij en gingen er in oktober tot december echt zakken doorheen! Gelukkig kan ik er nu wat bewuster voor kiezen en dus ook van genieten over het algemeen. (Gaat nog niet altijd goed maar dat mag) Lastige tijd deze maanden maar we gaan het weer doorstaan en overleven.
    • Wat fijn. Jij past de tips dus al toe, kiest bewust en staat dan achter je keuze. En gaat het een keer toch ondoordacht of niet zoals je wilt, dan is dat gewoon zo. Zou toch ook saai zijn als we allemaal al helemaal perfect zouden zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *