Dat stomme perfectionisme
’t Is 00.12 uur ’s nachts. Ik klap m’n laptop dicht. Om me heen vellen papier, krabbels, gedachtegangen. Morgen is de boekpresentatie en ik ben nog niet tevreden over m’n praatje. Over geen van de vier praatjes die ik tot nu toe heb geschreven trouwens. Ik geef ’t op, poets m’n tanden en kruip in bed tegen het heerlijk warme lijf van m’n lief….. Maar ook dat helpt niet. M’n hoofd piekert de rest van de nacht door terwijl ik wakker lig. Lees verder
