27 jan

Zelfkritiek verergert dwang en eetbuien. Hoe kom je ervan af?

Zelfkritiek is één van de belangrijkste triggers van eetbuien en een dwangmatige relatie met eten, sporten en je lichaam. Ook maakt het onzeker in vriendschappen, relaties, werk en studie. Waar komt die zelfkritiek vandaan? Hoe gaat onze innerlijke criticus te werk? Maar nog belangrijker. Hoe kom je ervan af? Lees verder

23 dec

De kerststress te lijf met compassie meditatie

compassie-meditatie-vrij-van-eetstoornisKerst gezellig? Nou niet als je last hebt van een eetstoornis als boulimia of binge eating. Dan kun je namelijk behoorlijke stress ervaren. Vanwege het (ongezonde) eten dat overal aanwezig is, alle sociale verplichtingen en dat het ook nog eens gezellig MOET zijn. Kerst kan het gevoel opleveren volledig de controle kwijt te zijn en flinke angst oproepen voor doorslaan met eetbuien. Hoe krijg je jezelf tot rust? Lees verder

08 jan

Je kunt meer dan je denkt

Yes-you-can-vrij-van-eetstoornisIk had die dag al negen uur gemediteerd, ongemakkelijk zittend op een matje op de vloer. M’n lichaam deed aan alle kanten pijn: mijn rug, m’n schouders, m’n knieën, m’n heupen. Toch zat ik er klaar voor: de meditatie van 18.00 tot 19.00 uur op dag vijf van mijn 10-daagse Vipassana meditatie cursus. Toen kwam de instructie: “Het komende uur mag je helemaal niets meer bewegen: niet je benen, schouders, hoofd, armen, niets.” Het complete uur mocht ik niet verzitten, niet verschuiven, niet wiebelen, niet aan mijn neus kriebelen. Het zweet brak me acuut aan alle kanten uit. Wat nu? 
Lees verder

30 okt

Ik ben er even niet. En jij?

StilteZondagavond 20.30. Ergernis, irritatie die het afgelopen uur steeds meer toenam. Onrust in mijn lijf. Inwendig woest op iedereen die pontificaal ruimte in zat te nemen in huis, de rommeltjes, de vragen. “Nee, ik heb geen zin in samen TV kijken! Ik wil even niks!”. Nog net niet stampvoetend pakte ik wat spullen bij elkaar en vertrok naar boven.  Lees verder

07 mrt

Een hoofd op een fiets

 

hoofd_op_fietsLijf? O ja, ik heb ook nog een lijf. Ik merkte het al op de fiets op weg naar twee collega’s om een nieuwe training te ontwikkelen. Lekker in de frisse buitenlucht. Maar het ging allemaal langs mij heen. Ik nam maar half waar wat er om me heen was. Merkte dat het me eigenlijk allemaal te veel was. Het was weer eens zo ver. Te hard gewerkt. Te veel hooi op mijn vork genomen. Dat ook nog allemaal het liefst in een dag af moest. En dan mezelf kwijt. Alleen nog maar een hoofd op een fiets. Lees verder