Uit eten met een eetstoornis. No way? Of Ja leuk?
Ga je lekker mee uit eten? Zeg je nu volmondig “JA”? Of slaat gelijk de schrik je om het hart en buitelen direct 101 gedachtes door je hoofd waarom dat geen goed idee is? Uit eten gaan terwijl je een eetstoornis hebt, levert veel stress en soms dagenlang eetbuien op. Hoe komt dat en nog belangrijker: wat doe je eraan?
.
Genieten van uit eten
Afgelopen vrijdag besloten m’n lief en ik spontaan uit eten te gaan. Heerlijk naar BLIJ, een voor ons nog onbekend restaurantje in de buurt. Ze werken daar met het ‘sam-sam’-concept. Van alles mag je een halve portie bestellen. Dat betekent twee halve voorgerechtjes, twee halve hoofdgerechten en een toetje. Wat een heerlijkheid. Zoveel smaken en gerechten waar ik uit mag kiezen en die ik mag proeven. Dan voel ik me als een kind in een snoepwinkel. Vlees of vis of juist vegetarisch. Die heerlijke risotto die op de kaart staat of iets met een onbekende ‘vergeten groente’. Ze hadden zelfs een goddelijk lekker toetje “rabarber crumble”. Een lekker flesje wijn erbij, een goed gesprek en mijn avond is goed.
.
Maar zo was het niet altijd
Vroeger was uit eten gaan of bij mensen eten geen gemakkelijke taak. Want waar ik nu zo genoot van het kiezen, vond ik dat toen een opgaaf. En genieten van het eten? Nou, verre van dat, want al tijdens het eten, bekroop me een schuldgevoel, ging ik me opgeblazen, vet en misselijk voelen. Had ik het gevoel te veel, te vet, te zoet gegeten te hebben. Was ik tijdens het eten steeds minder aanwezig bij de tafelgesprekken.
‘Multi-tasken in het kwadraat’, zo voelde het. Want tijdens het ‘o zo gezellige diner’ ging ik al denken over hoe ik zo snel mogelijk en onopgemerkt mijn maaltijd kon uitspugen in het restaurant-toilet of thuis. Of was ik al bezig met wat ik thuis nog allemaal naar binnen kon werken, nu toch het ‘hek al van de dam was’, voordat ik alsnog alles weer uit kon spugen. Intussen bleef ik blij en vrolijk in het rond kijken terwijl niemand in de gaten had, dat ik al helemaal was afgehaakt. Echt een kwaliteit om mensen zo voor de gek te kunnen houden (en mezelf J).
Stress rondom etentjes
Ook van de mensen die ik coach hoor ik dagelijks deze stress over uit eten gaan. Wat maakt buiten de deur eten nu zo lastig? Nou heel veel. Je hebt geen idee wat er allemaal naar boven komt en lastig kan zijn aan uit eten gaan:
- Angst voor controleverlies: een regelmatig verantwoord eetpatroon is vaak al ingewikkeld genoeg als je alles zelf klaarmaakt. Kun je nagaan als je uit eten gaat. Je hebt geen idee wat er op de kaart staat en al helemaal geen idee wat ze er allemaal in stoppen.
- Stress door verboden voedsel (trigger): als je ergens anders eet, kan er zomaar verboden voedsel op tafel komen: friet, mayo, vet, pannenkoeken, calorierijke toetjes, grote stukken vlees, pizza, pasta, etc.. Verboden voedsel eten levert enorme stress op, kan later eetbuien uitlokken en je zelfs dagen uit je ritme halen.
- Stress over wat anderen mogelijk denken over jou: “Goh, ze is al stevig en nu zit ze ook nog zo’n vette pizza te eten”, “Wat zit ze toch te schuiven met dat eten op haar bord?”, “Jeetje, wat zit hij te bunkeren. Onsmakelijk!”.
- Keuzestress: want wat kies je nu? Supergezond of juist verleidelijk eten? Laat ik me gaan of houd ik me in? Je hoofd maakt overuren op zo’n moment. Alles wordt gewikt en gewogen. Je maakt een keus en zelfs nadat je deze hebt gemaakt kun je nog twijfelen of je wel het juiste hebt gekozen.
- Angst dat anderen je doorhebben. Zelf met je eetstoornis worstelen is één ding, maar dat anderen er mogelijk achter komen is nog erger. De schaamte en kwetsbaarheid die dat met zich meebrengt, levert super veel stress op.
Uit eten gaan is dus geen pretje als je een eetstoornis hebt. De angst begint vaak al dagen van tevoren. Twijfel of je nu wel of niet naar het etentje gaat. Soms afzeggen van etentjes waardoor je ook je sociale contacten mist. Van tevoren al rekening houden met een etentje door je eetpatroon aan te passen (maaltijden overslaan, minimaal eten, je van alles ontzeggen). Maar ook achteraf duurt het vaak nog dagen voordat je weer een beetje in balans bent. Wat kun je hier nu aan doen?
Tips om meer te genieten van uit eten gaan ook als je een eetstoornis hebt
- Gedeelde smart is halve smart. Je bent niet de enige die uit eten gaan ingewikkeld vindt. Geef gewoon toe voor jezelf dat je het lastig vindt. “Pffff, wat lastig is dit”.
- Je zou het bijna vergeten, maar een etentje is meer dan alleen eten. Je ontmoet ook mensen, hebt gesprekken, bent in een andere, misschien wel inspirerende omgeving (nieuwe plek, inrichting, bediening), je kunt lekker gesprekken van andere mensen afluisteren, etc.. Dat haalt de spanning wat van het eten af.
- Bedenk van te voren hoe je jezelf graag zou willen voelen tijdens het etentje. Bijvoorbeeld
- “Ik wil vanavond genieten dat ik …………weer zie”
- “Ik wil 100% aanwezig zijn”
- “Ik wil me vanavond laten verrassen door nieuwe smaken” of ……..
- Alleen al een doel bepalen voor de avond maakt dat je er anders in zult staan. Bedenkt alvast wat je vooraf of tijdens het etentje kunt doen om je doel te realiseren. Wat heb je hiervoor nodig en wie kan je hier eventueel bij helpen?
- Eet, ook in de dagen voor het etentje, gewoon: drie volwaardige maaltijden per dag. Sla vooral geen maaltijden over of ga jezelf dingen ontzeggen want deze leiden geheid tijdens het diner of daarna tot excessen.
- Kies de gerechten waar je blij van wordt. Niet met je hoofd, een keer op je gevoel. Als je een menukaart leest, heb je vaak al direct bij ieder gerecht een mening: “Geen zin in” of “Oh, lekker, ik ben benieuwd”. Je eerste ingeving is vaak de juiste. Maak het jezelf dus niet te moeilijk door nog eindeloos te gaan wikken en wegen.
- Je hebt altijd een keus: in de meeste restaurants zijn wel gerechten te vinden waar je je wel goed bij voelt, wees pro-actief en doe een voorstel voor een ander restaurant, schep alleen maar op wat jij wilt eten.
- Je tafelgenoten letten echt niet continu op jou. Ze zijn vaak veel te druk met zichzelf. Dus relax. Maak je eigen keuzes en focus je op je eigen doel.
- Denk aan de 80/20 regel. Als 80% van je normale maaltijden al gezond (en lekker) is, dan heb je ook ruimte voor 20% wat minder verantwoord eten. Tijdens dit etentje dus. Geniet ervan.
Vul aan met jouw gedachten en tips
Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen met uit eten gaan en jouw tips om de stress en angst rondom etentjes te verminderen. Laat het weten via het reactieveld hieronder.
20 thoughts on “Uit eten met een eetstoornis. No way? Of Ja leuk?”