Jaloers kijk ik naar mensen die hele dagen ontspannen in bikini of zwembroek lopen. Ongegeneerd. Met welk figuur dan ook. Het is een prachtige dag en op 50 meter afstand liggen zee en strand te lonken. Natuurlijk ga ik in bikini. Maar pas op het strand. Niet op de camping, over straat, of in een winkel. Bij de gedachte alleen word ik al onrustig en merk ik dat ik m’n buik inhoud en rechtop ga lopen. Tijd voor exposure therapie. Lees verder
Waarom wilde ik dit? Waarom doe ik dit mezelf dit aan? Ik weet dat ik door moet zetten, maar mijn lijf wil niet meer. Het ene stemmetje in mijn hoofd zegt: ‘Stop, geef de strijd op, hou op met vechten.’ Het andere brult: ‘Doorgaan, opgeven is geen optie!’ Maar het wordt zwaarder en ik kan niet meer. De roep om op te geven wordt steeds harder. Opeens is er een opening. Lees verder
Wow, Vrij van Eetstoornis bestaat 10 jaar. Mijn droom die in 2010 ontstond is werkelijkheid geworden. Begin 2014 ontving ik mijn allereerste klant. Dus dit jaar besta ik, nou ja Vrij van Eetstoornis dan, 10 jaar. Een mooi moment om bij stil te staan.
Hoe ben ik mijn droom gaan leven? En hoe breng jij jouw droom tot leven?
Hoe kan het dat je soms zomaar uit het niets een eetbui krijgt? Dat de drang plots onvermijdbaar groot is? Onderweg van werk naar huis, na een supergezellige avond met vrienden, als de kinderen net in bed liggen of direct als je partner het huis verlaat? De eetbuidrang die dan ontstaat, heeft te maken met wat ik schakelmomenten noem.
Wat zit hierachter en hoe kun je die schakelmomenten gebruiken om eetbuien te voorkomen? Lees verder
Mijnwerkers namen vroeger een kanarie mee de mijnen in. Als deze gevoelige vogeltjes niet meer zongen of erger nog bewusteloos of dood neervielen, was dat een signaal dat er iets flink mis was in de mijn. Een gaslek, te weinig zuurstof, te veel stof. Als de kanaries stilvielen, was dat hét signaal voor de mijnwerkers om zo snel mogelijk de mijn te verlaten.
Eetbuien zijn als de kanaries van mijnwerkers. Ze zijn altijd een signaal dat we iets missen, overvraagd zijn, ergens vergeten zijn voor onszelf te zorgen of dat er iets niet klopt in onze omgeving.
Zie een eetbui dus niet als eetprobleem, maar als een waarschuwende kanarie. Een kanarie die je bewust wil maken van dat er iets niet klopt. Wat wil die kanarie ons zeggen? Lees verder
In de Volkskrant lees ik ‘Wie niet wil aankomen tijdens de feestdagen moet zijn ratio inzetten’. Gevolgd door de boodschap ‘Dat vergt véél, héél véél oefening.’ Ik haak gelijk af. Want ‘Hallo, het is het einde van het jaar. Daar heb ik toch geen tijd en energie meer voor?’ Ik ben ook pissig. Want het kan echt simpeler. Lees verder
Raak jij jezelf soms ook zo kwijt? In alles wat er op je afkomt, moet of van je gevraagd wordt? Grote kans dat jouw antenne dan te veel afgestemd is op je horizontale as. Maar geen paniek. We hebben ook een verticale as die je helpt weer in te checken bij jezelf. Dat geeft rust en overzicht. En voorkomt eetbuien. Ik deel hoe het werkt en heb een meditatie-oefening voor je ingesproken. Lees verder
Ken je dat? Net ontspannen terug van vakantie en voor je het weet zit je in dezelfde sleur als voor de vakantie. Er moet weer opgeruimd en gewerkt worden. Familie en vrienden willen contact. Er liggen tig klussen te wachten. Het vakantiegevoel is dan al snel ver te zoeken. En slechte gewoontes of eetbuien die weg waren op vakantie, staan opeens weer voor je neus.
Sinds een paar jaar pak ik thuiskomen anders aan. En dat pakt verbluffend goed uit. Ik deel graag mijn 5 Tips voor een fijne landing in het dagelijks leven. Plus extra tips om eetbuien na thuiskomst te voorkomen. Lees verder
Zomer. Zonnig weer. Vakantie. Terrassen zitten vol. Overal zijn mensen: op boten, fietsen, in parken, op het strand, in de stad. Glazen rosé en bier. Hapjes, picknickmanden, barbecues. Het buitenleven. Iedereen lijkt te genieten, maar is dat ook zo? De zomer levert vaak paniek op voor mensen met een eetstoornis. Hoe maak je het toch fijn voor jezelf? 10 Tips
Tja, wat doe je op momenten dat je het even niet meer weet? Vroeger had ik dan eetbuien, maar daar ben ik lang geleden mee gestopt. Inmiddels heb ik een heel arsenaal geruststellende dingen die ik kan doen op moeilijke momenten. Ik deel ze graag. Misschien ook wat voor jou? Lees verder
Heb je ook het gevoel dat je al faalt als eetgedachtes of eetdrang zomaar op-ploppen? Dat dan de vertwijfeling toeslaat en je denkt ‘Zie je wel, het gaat toch nooit lukken’ of ‘Het is nu toch al verpest’?
Laat je er niet door leiden. Je faalt echt niet. Er is niets mis met jou. Alleen je filter heeft wat training nodig. De cirkel van invloed en betrokkenheid helpt je hierbij.
Gek kun je af en toe worden van jezelf en je eetstoornis. Iedere dag weer dat gevecht met jezelf, je gedachten en eten. Doodvermoeiend en super frustrerend als het maar niet lukt uit de vicieuze cirkel van je eetstoornis te komen. Benader het eens van de andere kant. Start met leven alsof je geen eetstoornis hebt, oftewel: ‘Fake it till you make it‘. Lees verder
Zelfkritiek is één van de belangrijkste triggers van eetbuien en een dwangmatige relatie met eten, sporten en je lichaam. Ook maakt het onzeker in vriendschappen, relaties, werk en studie. Waar komt die zelfkritiek vandaan? Hoe gaat onze innerlijke criticus te werk? Maar nog belangrijker. Hoe kom je ervan af? Lees verder
Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Hoe vaak begint dat niet met goede voornemens? Minder drinken, X kilo afvallen, meer bewegen of vaker bij tante Greet op bezoek. Maar voor je het weet is de lol eraf en verdwijnt zo’n voornemen in de la met teleurstellingen. Hoe anders is dat als je een jaarmotto gebruikt. Altijd bruikbaar, je bent nooit af en vele malen inspirerender. Ontdek de kracht van een jaarmotto en probeer het uit. Lees verder
Hoe kan het toch dat als we alleen zijn of ons onbespied wanen, opeens gaan snoepen of een eetbui krijgen? Wat is de logica van die drang? Leer meer over de belangrijkste oorzaken en die ene vraag die helpt er anders mee om te gaan. Lees verder